Φίλτρα Νερού - Συχνές Ερωτήσεις

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΝΕΡΟ

Γιατί το νερό είναι σημαντικό για τον άνθρωπο; Το νερό είναι απαραίτητο στοιχείο του ανθρώπινου σώματος. Το σώμα μας αποτελείται από 60 με 70% νερό. Ο άνθρωπος μπορεί να επιβιώσει χωρίς τροφή μέχρι και για 2 μήνες ενώ χωρίς νερό μόλις για μερικές ημέρες. Κάθε σύστημα του οργανισμού μας χρειάζεται νερό για τη σωστή λειτουργία. Μερικές από τις λειτουργίες του νερού στον ανθρώπινο οργανισμό είναι ο έλεγχος της θερμοκρασίας του σώματος, η ενυδάτωση και προστασία των ιστών, η μεταφορά των θρεπτικών στοιχείων από τις τροφές στα κύτταρα και η αποβολή των στοιχείων που δεν χρειάζεται ο οργανισμός.
Όταν το νερό περιέχει ξένα στοιχεία οι λειτουργίες αυτές και τα όργανα που τις επιτελούν επιβαρύνονται σταδιακά και αθροιστικά όπου οι επιπτώσεις εμφανίζονται μετά από χρόνια και συνδέονται με διάφορες ασθένειες.

Πόσο νερό πρέπει να πίνουμε; Πρέπει να πίνουμε περίπου 2 με 2,5 λίτρα νερό την ημέρα. Η ποσότητα διαφέρει για κάθε άνθρωπο ανάλογα με το βάρος, τον τρόπο ζωής, το είδος της εργασίας και με το αν ασκείται συστηματικά.

Γιατί πρέπει να φιλτράρουμε το νερό; Το νερό είναι ο καλύτερος διαλύτης και καθώς περνάει από τις διάφορες φάσεις του κύκλου του, διαλύει διάφορες ουσίες και στοιχεία τα οποία προστίθενται στη σύστασή του. Πολλές από τις ουσίες αυτές είναι επιβαρυντικές για τον άνθρωπο, όπως το χλώριο για την απολύμανση του νερού του δικτύου, τα νιτρικά άλατα από τα λιπάσματα, οργανικές ουσίες από τα φυτοφάρμακα, τα βαρέα μέταλλα από τα απόβλητα βιομηχανιών κ.α.

Γιατί το νερό του δικτύου των πόλεων περιέχει χλώριο; Το χλώριο είναι ο πιο διαδεδομένος τρόπος απολύμανσης του νερού στα δίκτυα ύδρευσης των πόλεων. Σε συγκεκριμένες ποσότητες έχει την ιδιότητα να σκοτώνει τους μικροοργανισμούς που μπορεί να βρίσκονται στο νερό. Σε αυξημένες ποσότητες είναι βλαβερό για τον οργανισμό καθώς είναι πολύ τοξικό και έχει συνδεθεί με διαφόρων ειδών καρκίνους.

Πως μπορώ να ξέρω τι περιέχει το νερό που πίνουμε; Για να μάθουμε την ακριβή σύσταση του νερού πρέπει να κάνουμε χημική και μικροβιολογική ανάλυση του νερού. Η χημική ανάλυση αφορά τις χημικές ουσίες που μπορεί να περιέχει (χλώριο, μαγνήσιο, νάτριο, ασβέστιο, σίδηρο, βαρέα μέταλλα, κλπ), ενώ η μικροβιολογική ανάλυση αφορά την παρουσία μικροοργανισμών στο νερό. Οι αναλύσεις αυτές γίνονται σε ειδικά εργαστήρια που διαθέτουν τον απαραίτητο εξοπλισμό.

Τι είναι τα ολικά διαλυμένα στερεά (TDS, Total Dissolved Solids); Ολικά διαλυμένα στερεά (Total Dissolved Solids, TDS) είναι η συνολική ποσότητα των φορτισμένων ιόντων, συμπεριλαμβανομένων των μεταλλικών στοιχείων, αλάτων και μετάλλων που είναι διαλυμένα σε συγκεκριμένο όγκο νερού. Τα TDS, που είναι βασισμένα στην αγωγιμότητα, μετρούνται σε μέρη ανά εκατομμύριο (parts per million, ppm). Τα TDS περιλαμβάνουν όλα τα αγώγιμα ανόργανα στοιχεία που υπάρχουν εκτός από τα μόρια του νερού και τα αιωρούμενα στερεά.
Τα TDS επηρεάζουν οτιδήποτε καταναλώνει, χρησιμοποιεί ή ζει στο νερό, όπως υδραυλικές εγκαταστάσεις, σωληνώσεις, εργαστήρια, ψάρια και φυτά.
Για τους ανθρώπους, όσο πιο χαμηλή είναι η τιμή των TDS τόσο πιο αποδοτικά ενυδατώνονται τα μόρια του ανθρώπινου σώματος. Όσο μεγαλύτερη είναι η τιμή των TDS τόσο μεγαλύτερη είναι και η πιθανότητα της ύπαρξης επιβλαβών στοιχείων στο νερό που μπορούν να θέσουν την υγεία σε κίνδυνο ή να μειώσουν δραστικά την απορρόφηση του νερού στο ανθρώπινο σώμα.

Τι είναι το σκληρό νερό; Το σκληρό νερό είναι το νερό που περιέχει ασβέστιο και μαγνήσιο τα οποία δημιουργούν επικαθήσεις στις σωληνώσεις και στις συσκευές που χρησιμοποιούν νερό. Υπάρχουν πολλές μονάδες που μετράμε τη σκληρότητα, αλλά οι πιο συχνές είναι οι Γαλλικοί Βαθμοί, οι Γερμανικοί Βαθμοί, τα μικρογραμμάρια ανά λίτρο (mg/l) ισοδύναμου CaCO3 και τα grains per gallon (gpg).
Στο δίκτυο ύδρευσης στην Αθήνα το νερό έχει περίπου 13 Γαλλικούς βαθμούς σκληρότητα ενώ σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας ξεπερνάει τους 100 βαθμούς σκληρότητας.
Ο παρακάτω πίνακας δείχνει τη σχέση μεταξύ των μονάδων αυτών καθώς και μία κατηγοριοποίηση του νερού ανάλογα με την σκληρότητα (κατ’ εκτίμηση).

Μαλακό νερό               0-6 Γαλλικοί βαθμοί
Μέτρια σκληρό νερό    6-12 Γαλλικοί βαθμοί
Σκληρό νερό               12-18 Γαλλικοί βαθμοί
Πολύ σκληρό νερό      >18 Γαλλικοί βαθμοί

1 Γαλλικός Βαθμός=10 mg/l CaCO3
1 Γερμανικός Βαθμός=17,848 mg/l CaCO3
1 gpg=17,118 mg/l CaCO3

Τι προβλήματα δημιουργεί το σκληρό νερό; Το σκληρό νερό προκαλεί πολλά προβλήματα στις σωληνώσεις όπου το ασβέστιο και το μαγνήσιο επικάθονται στα τοιχώματα των σωλήνων και δημιουργείται ένα στρώμα από άλατα, με αποτέλεσμα οι σωλήνες να φθείρονται και η διάμετρος τους να μειώνεται σταδιακά με το χρόνο. Αυτό συνεπάγεται ότι μειώνεται και η ροή του νερού προς τις βρύσες και τις συσκευές. Στις συσκευές που χρησιμοποιούν νερό όπως το πλυντήριο, θερμοσίφωνας, βραστήρας και καφετιέρα, οι εναποθέσεις αλάτων μειώνουν την απόδοση των συσκευών αυξάνοντας την κατανάλωση ρεύματος και τη συχνότητα συντήρησης και βλαβών.
Επίσης, στο πλύσιμο των ρούχων τα άλατα αυτά εμποδίζουν τα σαπούνια και απορρυπαντικά να δημιουργήσουν αφρό γιατί μέρος των αυτών ενώνεται με το ασβέστιο και το μαγνήσιο και δημιουργούν ένα μίγμα όπου αφενός δυσκολεύει αισθητά το ξέπλυμα και αφετέρου χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε μεγαλύτερη ποσότητα. Επιπλέον, το μίγμα σαπουνιού και αλάτων δεν επιτρέπει τον αποτελεσματικό καθαρισμό των ρούχων και τα κάνει πιο σκληρά, ενώ όταν κάνουμε μπάνιο και λουζόμαστε παραμένει στο δέρμα και τα μαλλιά. Τα προβλήματα αυτά παρουσιάζονται στο πλύσιμο πιάτων, ποτηριών, μαγειρικών σκευών, το αυτοκινήτου, καθώς μετά την πλύση υπάρχουν λευκά στίγματα.

Είναι ασφαλές να πίνουμε νερό από γεώτρηση; Εξαρτάται. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να γίνεται χημική και μικροβιολογική ανάλυση του νερού και να εκτιμάται κατά πόσο το νερό της γεώτρησης είναι πόσιμο.

Ποια πρέπει να είναι η σύσταση του νερού; Η σύσταση του νερού πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ ορισμένων αποδεκτών ορίων για κάθε συστατικό, τα οποία αποτελούν τα πρότυπα ποιότητας και θεσπίζονται από το νόμο. Τα πρότυπα ποιότητας αυτά, στην Ελλάδα, καθορίζονται με την Κοινή Υπουργική Απόφαση Υ2/2600/2001 που αποτελεί συμμόρφωση της Ελληνικής Νομοθεσίας προς την Οδηγία 98/83 της Ευρωπαϊκής Ένωσης Νομοθεσία Πόσιμου Νερού.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΦΙΛΤΡΑ

Τι φίλτρα χρειάζομαι στο σπίτι μου; Τα φίλτρα που χρειάζονται για την επεξεργασία του νερού που καταναλώνει μία οικογένεια εξαρτώνται από την αρχική σύσταση του νερού προς επεξεργασία. Αν έχει αυξημένη περιεκτικότητα σε άλατα, θα χρειαστεί σύστημα με μεμβράνη αντίστροφης όσμωσης για το πόσιμο νερό. Αν το νερό είναι σκληρό, θα χρειαστεί αποσκληρυντής για όλο το σπίτι. Σε κάθε περίπτωση, όμως, είναι χρήσιμο να τοποθετηθούν φίλτρα ιζημάτων στην κεντρική παροχή και φίλτρα ενεργού άνθρακα στις βρύσες για την απομάκρυνση του χλωρίου (και όχι μόνο) από το νερό του δικτύου που στις περισσότερες πόλεις προστίθεται για την απολύμανσή του. Επίσης, προτείνουμε και την χρήση φίλτρου αποχλωρίωσης για το νερό που κάνουμε μπάνιο.

Τι είναι Όσμωση και τι η Αντίστροφη Όσμωση και πως λειτουργούν; Η όσμωση είναι ένα φαινόμενο το οποίο βασίζεται στην αρχή της ισορροπίας. Όταν δύο διαλύματα νερού που έχουν διαφορετικές συγκεντρώσεις σε άλατα αναμιχθούν, προκύπτει ένα μόνο διάλυμα με σταθερή συγκέντρωση αλάτων. Όταν τα δύο διαλύματα αυτά χωρίζονται από μία ημιπερατή μεμβράνη (την οποία διαπερνά μόνο το νερό και όχι τα άλατα), το νερό από το διάλυμα με τη μικρότερη συγκέντρωση αλάτων θα περάσει από τη μεμβράνη προς το διάλυμα του νερού με τη μεγαλύτερη συγκέντρωση (Α). Μετά από λίγο, το ύψος του νερού από τη μία πλευρά θα είναι μεγαλύτερο από την άλλη. Η διαφορά ύψους αυτή είναι η οσμωτική πίεση (Β), και η διαδικασία της ισορροπίας είναι η όσμωση.

Αν ασκήσουμε πίεση ίση ή μεγαλύτερη με την οσμωτική, τότε συμβαίνει το αντίθετο φαινόμενο, το οποίο ονομάζεται αντίστροφη όσμωση. Το νερό περνάει από τη μεμβράνη, ενώ τα άλατα δεν περνάνε (Γ).
Έτσι, από τη μία πλευρά θα έχουμε καθαρό νερό και από την άλλη θα έχουμε νερό με συγκέντρωση αλάτων μεγαλύτερη από την αρχική (και γι’ αυτό ονομάζεται συμπύκνωμα).
Ενδεικτικά, για νερά με χαμηλή συγκέντρωση αλάτων η πίεση αυτή είναι μέχρι 6 bar, για υφάλμυρα νερά είναι 10-20 bar, ενώ για θαλασσινό νερό είναι περίπου 60 bar.

Τι είναι η μεμβράνη Αντίστροφης Όσμωσης; Η μεμβράνη αντίστροφης όσμωσης είναι μια ημιπερατή μεμβράνη από πολυαμίδιο με πόρους της τάξης του 0,0001 μm (1000μm = 1 χιλιοστό). Οι πόροι είναι τόσο μικροί που επιτρέπουν μόνο το νερό να τους διαπερνά παρακρατώντας οτιδήποτε άλλο μπορεί να περιέχει το νερό (ακόμα και μικρόβια). Η απομάκρυνση των ουσιών από το νερό είναι από 95% μέχρι 99,5%.

Ποιοι παράγοντες επηρεάζουν την ποσότητα και την ποιότητα του παραγόμενου νερού στην Αντίστροφη Όσμωση; Οι σημαντικότεροι παράγοντες είναι:
1.Πίεση: Όσο μεγαλύτερη είναι η πίεση του νερού, τόσο μεγαλύτερη είναι και ποσότητα νερού θα παράγεται. Η ελάχιστη πίεση του νερού είναι 50 psi.
2.Θερμοκρασία: Η ιδανική θερμοκρασία νερού για σύστημα Αντίστροφης Όσμωσης είναι 25οC. Θερμοκρασία 5οC θα προκαλέσει μείωση της παραγωγής νερού στο μισό από αυτή των 25οC. Η μέγιστη θερμοκρασία νερού συνιστάται στους 30οC.
3. TDS (Ολικά διαλυμένα στερεά): Όσο υψηλότερη είναι η τιμή των TDS στο νερό που θα περάσει από την μεμβράνη, τόσο λιγότερη ποσότητα νερού παράγεται. Τα οικιακά συστήματα μπορούν να επεξεργαστούν μέχρι 2000 ppm.

Πώς είναι η γεύση του παραγόμενου νερού μετά από Αντίστροφη Όσμωση; Το νερό από τη φύση του είναι άχρωμο, άοσμο και άγευστο. Η γεύση και η οσμή που νομίζουμε ότι έχει οφείλεται στις ουσίες που περιέχονται στο νερό και κυρίως το χλώριο και τα άλατα. Η γεύση του χλωρίου είναι δυσάρεστη ενώ τα άλατα (μαγνησίου, ασβεστίου, καλίου και νατρίου) όταν είναι σε μικρές ποσότητες, προσδίδουν μια πιο ευχάριστη γεύση. Η υπερβολική ποσότητα αλάτων λειτουργεί αρνητικά στη γεύση.

Υπάρχει διαφορά γεύσης στα ποτά και ροφήματα με την χρήση παραγόμενου νερού από σύστημα επεξεργασίας νερού με αντίστροφη όσμωση; Από τη στιγμή που έχουν αφαιρεθεί όλες οι επιβαρυντικές ουσίες από το νερό, τα ροφήματα θα μπορέσουν να απελευθερώσουν πλήρως τη γεύση και το άρωμα τους χωρίς να επηρεάζονται από το χλώριο και τα άλατα που θα υπήρχαν στο νερό χωρίς επεξεργασία.

Κάθε πότε αλλάζουμε τα φίλτρα; Η διάρκεια των φίλτρων εξαρτάται από την ποιότητα του νερού και την κατανάλωση. Η αλλαγές των φίλτρων γίνεται σύμφωνα με τον παρακάτω πίνακα:

                                                                  ΔΙΑΡΚΕΙΑ                   ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
ΦΙΛΤΡΟ ΙΖΗΜΑΤΩΝ                                  3-6 μήνες                         6 μήνες
ΦΙΛΤΡΟ ΕΝΕΡΓΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ                    6-9 μήνες                         6 μήνες
ΜΕΜΒΡΑΝΗ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗΣ ΟΣΜΩΣΗΣ     12-18 μήνες                     12 μήνες
ΜΕΤΑΦΙΛΤΡΟ ΕΝΕΡΓΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ          12 μήνες                          12 μήνες
ΛΑΜΠΑ UV                                                12 μήνες                          12 μήνες
   
Παρατηρήσεις σχετικά με τις αλλαγές φίλτρων:
1. Ο χρόνος που προτείνεται για την αντικατάσταση είναι προληπτικός, έχει υπολογιστεί από την μέση κατανάλωση για την οποία προορίζεται το κάθε σύστημα και περιέχει όριο ασφαλείας.
2. Η λάμπα υπεριώδους ακτινοβολίας (UV) πρέπει να αλλαχθεί στους 12 μήνες (9000 ώρες) ανεξάρτητα αν λειτουργεί διότι μετά την πάροδο των 12 μηνών έχει μειωθεί η απόδοση της και δεν παραμένει αποτελεσματική στην απολύμανση του νερού.
3. ΔΕΝ υπάρχει ακριβής τρόπος να ελέγξουμε το χρόνο που απομένει σε ένα φίλτρο ή μεμβράνη. Το μόνο που μπορεί να ελεγχθεί είναι το αν παραμένει αποδοτικό τη στιγμή του ελέγχου.
4. Το φίλτρο ιζημάτων μπορεί να ελεγχθεί από τη διαφορά πίεσης του νερού πριν και μετά το φίλτρο.
5. Το φίλτρο ενεργού άνθρακα μπορεί να ελεγχθεί από την παρουσία χλωρίου στο νερό μετά το φίλτρο.
6. Η μεμβράνη αντίστροφης όσμωσης μπορεί να ελεγχθεί από τη διαφορά των ολικών διαλυμένων στερεών (TDS) του νερού πριν και μετά τη μεμβράνη και από την ποσότητα του νερού που παράγει.

Φίλτρα Νερού - Αντιμετώπιση

Αντιμετώπιση

Η αντιμετώπιση των προβλημάτων του νερού βασίζεται στην τεχνολογία συστημάτων επεξεργασίας νερού και περιλαμβάνουν:

Φίλτρα ενεργού άνθρακα
Ο ενεργός άνθρακας είναι μαύρη, στερεή εξαιρετικά πορώδες ουσία που έχει την ικανότητα να προσελκύει και να συγκρατεί συγκεκριμένα χημικά, τα οποία προσροφούνται στην επιφάνεια του καθώς το υπό καθαρισμό νερό το διαπερνά. Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική τεχνολογία για την απομάκρυνση του υπολειμματικού χλωρίου, των οργανικών ουσιών (π.χ. φυτοφάρμακα) καθώς και την απομάκρυνση οσμών, γεύσεων και χρώματος. Δεν θεωρείται κατάλληλη τεχνολογία για την απομάκρυνση αλάτων ή μεγάλων συγκεντρώσεων χημικών. Συχνά τα φίλτρα ενεργού άνθρακα χρησιμοποιούνται ως προ-φίλτρα σε συστήματα αντίστροφης όσμωσης. Τα φίλτρα πρέπει να αντικαθίσταται συχνά, αλλά είναι δύσκολο να γνωρίζουμε το πότε ακριβώς πρέπει να γίνει η αντικατάσταση. Σε περίπτωση που δεν αλλαχθεί εγκαίρως μπορεί να αποτελέσει επικίνδυνη πηγή βακτηρίων και οσμών.

Αντίστροφη όσμωση
Η αντίστροφη όσμωση είναι η διαδικασία κατά την οποία το υπό καθαρισμό νερό, με την εφαρμογή πίεσης περνάει από μια ημιπερατή μεμβράνη με μικροσκοπικές οπές, οι οποίες εμποδίζουν τη δίοδο ακαθαρσιών ακόμη και μικροβίων. Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική τεχνολογία για την απομάκρυνση ανόργανων συστατικών, νιτρικών, θειικών, σκληρότητας, μικροβίων, σωματιδίων ενώ απομακρύνεται και μικρό ποσοστό φυτοφαρμάκων. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι μεμβράνες μπορούν να κορεστούν στην περίπτωση χρήσης σκληρού νερού. Στην περίπτωση αυτή απαιτείται αντικατάσταση των μεμβρανών, γεγονός που επιβαρύνει το λειτουργικό κόστος. Επιπλέον απαιτείται, αρχικά προφίλτρανση και αποσκλήρυνση του νερού. Αν και η αντίστροφη όσμωση είναι αποτελεσματική στην απομάκρυνση βακτηρίων και ιών, συνίσταται να χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με λάμπα υπεριώδους (UV) στο τέλος, ή και με προ-χλωρίωση.

Υπεριώδης ακτινοβολία (Ultra Violet)
Στην τεχνική αυτή, το νερό περνά μέσω ενός θαλάμου όπου εκτίθεται σε υπεριώδης ακτινοβολία που έχει την ικανότητα να καταστρέφει αποτελεσματικά βακτήρια και ιούς. Απαιτείται, προφίλτρανση για αφαίρεση της θολερότητας, διότι οι μικροοργανισμοί καλύπτονται πίσω από τα σωματίδια που προκαλούν τη θολερότητα. Παράλληλα η UV λάμπα πρέπει να διατηρείται πάντα καθαρή.

Χλωρίωση Αποτελεί την πιο διαδεδομένη μέθοδο απολύμανσης για το πόσιμο νερό. Συνίσταται στην απελευθέρωση του χλωρίου στην παροχή του νερού. Σε κατάλληλες συγκεντρώσεις το χλώριο καταστρέφει βακτήρια και ιούς. Απαιτείται μεγάλη προσοχή στην ποσότητα χορήγησης του χλωρίου, διότι σε περιπτώσεις υπερχλωρίωσης, δημιουργούνται αρνητικές επιπτώσεις για την ανθρώπινη υγεία. Επιπλέον όταν το νερό, περιέχει οργανικές ενώσεις, το χλώριο παράγει χλωριωμένες επιβλαβής ενώσεις.

Οζόνωση Με τη χρήση όζοντος, καταστρέφονται οι μικροοργανισμοί αλλά όχι τα κρυπτοσπορίδια, ενώ παράλληλα απομακρύνονται αποτελεσματικά οργανικά συστατικά συμπεριλαμβανομένων και των φυτοφαρμάκων. Η οζόνωση χρησιμοποιείται συχνά σε συνδυασμό με φίλτρο ενεργού άνθρακα.

Ιοντο- εναλλαγή
Κατά την τεχνική αυτή, το νερό διοχετεύεται σε μια στήλη (απιονιστής) η οποία περιέχει ρητίνη. Η ρητίνη έχει τη ικανότητα να κατακρατεί και να εναλλάσσει ιονισμένα φορτία που υπάρχουν στο νερό. Κατιοντικές ρητίνες χρησιμοποιούνται για δέσμευση κατιόντων (π.χ. Na+, Ca+2, Al+3) ενώ ανιοντικές ρητίνες χρησιμοποιούνται για δέσμευση ανιόντων π.χ. Cl-. Υπάρχουν και μεικτές ρητίνες για δέσμευση όλων των ιόντων (mixed resins). Οι απιονιστές που δεσμεύουν ιόντα ασβεστίου και μαγνησίου ονομάζονται αποσκληρηντές. Με την τεχνική αυτή επιτυγχάνεται μείωση της σκληρότητας η οποία προκαλεί επικαθήσεις σε σωληνώσεις και μηχανήματα πλυσίματος μειώνοντας με τον τρόπο αυτό την αποτελεσματικότητά τους. Η τεχνική είναι ακατάλληλη για απομάκρυνση μικροβίων και χημικών. Εκτός από τους αποσκληρηντές, υπάρχουν και απιονιστές που έχουν την ικανότητα να κατακρατούν ποσότητες νιτρικών φορτίων (απονιτροποιητές) και σιδήρου (αποσιδηροποιητές).

Απόσταξη
Κατά την τεχνική αυτή το νερό θερμαίνεται μέχρι βρασμού και οι ατμοί του ψύχονται και συλλέγονται ως καθαρό νερό. Με τον τρόπο αυτό καταστρέφονται όλα τα μικρόβια ενώ απομακρύνονται μόνο χημικά με σημείο ζέσεως μεγαλύτερο του νερού (π.χ. φθόριο, σίδηρος, νιτρικά). Συχνά χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με φίλτρο ενεργού άνθρακα.

Φίλτρα KDF
Τα φίλτρα KDF αποτελούνται από ένα κράμα ψευδαργύρου και χαλκού, το οποίο έχει την ικανότητα να απομακρύνει ρυπογόνες ουσίες με τη βοήθεια της οξειδοαναγωγής, δηλαδή την ανταλλαγή ηλεκτρονίων με τις ρυπογόνες ουσίες. Το αποτέλεσμα της ανταλλαγής των ηλεκτρονίων είναι η μετατροπή των ρυπογόνων ουσιών σε ακίνδυνες μορφές. Τα φίλτρα KDF είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά στην απομάκρυνση του χλωρίου, του υδρόθειου, του σιδήρου, του μολύβδου, του καδμίου, του αργιλίου του υδραργύρου του αρσενικού και άλλων ανόργανων στοιχείων, ενώ μειώνει εν μέρη τη σκληρότητα του νερού. Το μεγάλο πλεονέκτημα της τεχνικής είναι η μεγάλη αποτελεσματικότητά της στην επεξεργασία νερού υψηλής θερμοκρασίας. Συχνά τα φίλτρα KDF συνδυάζονται με φίλτρο ενεργού άνθρακα στο ίδιο σύστημα.

Άλλα φίλτρα
Α) Φίλτρα Greensand: χρησιμοποιούνται για την απομάκρυνση σιδήρου, μαγγανίου και υδρόθειου. Ενώ είναι ακατάλληλα για την απομάκρυνση μικροβίων.
Β) Κεραμικά φίλτρα: χρησιμοποιούνται για την απομάκρυνση βακτηρίων, παρασίτων αλλά όχι ιών. Για την απομάκρυνση των ιών απαιτείται συνδυασμός με χλωρίωση. Δεν απομακρύνονται χημικές ρυπογόνες ουσίες.

Από τα παραπάνω είναι προφανές ότι η κάθε τεχνολογία ξεχωριστά είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική έναντι συγκεκριμένου ρυπογόνου παράγοντα, αλλά πιθανά αναποτελεσματική έναντι κάποιου άλλου. Για να ξεπεραστεί το εμπόδιο αυτό, τα περισσότερα συστήματα επεξεργασίας νερού είναι συστήματα 2-6 σταδίων, όπου το κάθε στάδιο αποτελεί ξεχωριστή τεχνική, ώστε να εξασφαλίζεται η αποτελεσματικότερη επεξεργασία του νερού. Παράλληλα, το είδος της τεχνικής που επιλέγεται για τον καθαρισμό του νερού εξαρτάται τόσο από το είδος της εγκατάστασης όσο και από τον βαθμό επιβάρυνσης του νερού με ρυπογόνους παράγοντες.

Φιλτρα Νερου - Αιτίες προβλημάτων

Συνήθη αίτια προβλημάτων ποιότητας νερού


      Πρόβλημα                              -                         Αίτια

Coliform Βακτήρια                       -                 Επιφανειακά νερά

         Φθόριο                                 -             Προέρχεται από τη φύση 

        Σίδηρος                                 -             Προέρχεται από τη φύση  

Φυτοφάρμακα, Εντομοκτόνα       -           Τοπικοί ψεκασμοί, γεωργία

        Νιτρικά                                 -                       Λιπάσματα

      Υδρόθειο                                -     Φυσικό αέριο ή από επικίνδυνα βακτήρια που παράγουν θειικά 

  

    Σκληρότητα                             -          Από φυσικά μεταλλικά στοιχεία

 E. Coli Βακτήρια                        -       Aπόβλητα από ανθρώπους ή ζώα (π.χ. κόπρανα)

       Χλώριο                                 -                      Χλωρίωση δικτύων 

        Άλατα                                  -                Προέρχονται από τη φύση

Φιλτρα Νερου - Προβληματα

Δεν είναι τυχαίο ότι ο πλανήτης στον οποίο ζούμε έχει χαρακτηριστεί ως υδάτινος πλανήτης. Δεδομένου ότι το νερό καλύπτει τα ¾ της επιφάνειας της γης, υπάρχει η εντύπωση ότι ποτέ δε θα έχουμε πρόβλημα μ’αυτό το αγαθό. Στην πραγματικότητα οι ποσότητες του νερού που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε είναι πολύ περιορισμένες. Κι αυτό γιατί το 97% του νερού της γης βρίσκεται στους ωκεανούς και είναι αλμυρό.

Μόνο ένα ποσοστό 3% είναι αποθηκευμένο ως φρέσκο νερό και βρίσκεται στις περιοχές των πάγων, στα χιονισμένα βουνά, στα ποτάμια, τις λίμνες και μέσα στη γη. Το φρέσκο νερό που μένει για να καταναλώνουμε καθημερινά είναι περίπου 1%. Αυτό το νερό χρησιμοποιούμε για τη γεωργία, τη βιομηχανία αλλά και τις καθημερινές μας ανάγκες. Για τον άνθρωπο αλλά και για τα ζώα που έχουν στο σώμα τους 60-70% νερό, το αγαθό αυτό είναι απαραίτητο για τη διαβίωση του.

Παρόλα αυτά, οι ανθρώπινες δραστηριότητες έχουν σαν αποτέλεσμα τη ρύπανση του νερού. Ουσίες που ρυπαίνουν το νερό είναι διάφοροι παθογόνοι μικροοργανισμοί, τα απόβλητα των εργοστασίων, τα ραδιενεργά υλικά, τα απορρίμματα, τα γεωργικά λιπάσματα, τα φυτοφάρμακα και άλλα.

Πιο συγκεκριμένα τα κυριότερα προβλήματα στο νερό είναι τα εξής: Βακτήρια π.χ. E. Coli, Coliform, εντερόκοκκοι, λεγιωνέλα και χημικά στοιχεία όπως το Αρσενικό, το Χλώριο, ο Υδράργυρος, το Υδρόθειο, το Φθόριο, ο Σίδηρος, το Μαγγάνιο, τα Νιτρικά, το ασβέστιο και το μαγνήσιο (υπεύθυνα για τη δημιουργία επικαθήσεων, κοινώς άλατα), καθώς και ουσίες όπως τα φυτοφάρμακα, εντομοκτόνα αλλά και πιο απλά όπως ιζήματα, χώμα, αιωρούμενα σωματίδια.

Υπολογίστε μόνοι σας την κατανάλωση της κάθε συσκευής Θέρμανσης.

Τον χειμώνα που μας πέρασε με ρωτούσαν οι πελάτες μου στο κατάστημα πόσο θα πληρώσω σε κατανάλωση με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο θέρμανσης.
Ε λοιπόν το πήρα απόφαση να σας πώ το μυστικό. Θα σας δώσω καποια στοιχεία και θα μπορείτε πλέον και εσείς να υπολογίσετε το τί είναι ποιο οικονομικό για την τσέπη σας. Μαζί με εσάς θα μάθουν και οι λοιποί "συνάδελφοι" μαγαζάτορες σχετικοί και άσχετοι πώς πρέπει να υπολογίζεται η κατανάλωση του κάθε μηχανήματος και να μην λένε ανακρίβειες στους πελάτες τους.
Εκείνο που ενδιαφέρει κυρίως είναι το είδος ενέργειας. Για να μπορέσουμε να συγκρίνουμε πετρέλαιο , αέριο, ρεύμα ,πέλλετ,ξύλα, πρέπει όλα να τα μετατρέψουμε σε μονάδες ενέργειας. Τι μας δίνουν και πόσο το πληρώνουμε. Η κατεξοχήν μονάδα ενέργειας είναι η Kwh (Κιλοβατώρα) όπως την γνωρίζουμε απο τον λογαριασμό της ΔΕΗ.
Ξεκινάμε λοιπόν:

1) Πετρέλαιο

Το πετρέλαιο έχει θερμογόνο δύναμη 11,9 KWh/lt. Αυτό σημαίνει ότι ιδανικά 1 λίτρο πετρελαίου αποδίδει 11,9 KWh θερμικής ενέργειας. Ωστόσο, η τελική αποδιδόμενη θερμική ενέργεια εξαρτάται από το βαθμό απόδοσης της εγκατάστασης (Λέβητας , καυστήρας, Σωληνώσεις κ.τ.λ) . Θεωρώντας, για παράδειγμα, βαθμό απόδοσης 80%, για κάθε kWh θέρμανσης που θα χρειαστούμε, απαιτούνται: 1/(11,9x 0.8)= 0,105 λίτρα πετρελαίου.
Λαμβάνοντας υπόψιν ότι φέτος το μέσο κόστος για το πετρέλαιο θέρμανσης ανέρχεται σε 1,3 ευρώ/λίτρο, το κόστος για κάθε κιλοβατώρα θερμικής ενέργειας με πετρέλαιο υπολογίζεται στα 0,105 x 1,3 ευρώ =  0,1365 ευρώ.
Ανάλογα βέβαια με την παλαιότητα του λέβητα, του πόσο καλά είναι συντηρημένος η απόδοση μπορεί να κυμανθεί απο 60% μέχρι και +90%

2) Φυσικό Αέριο

Η θερμογόνος δύναμη του φυσικού αερίου δεν είναι σταθερή και εξαρτάται από τη σύστασή του. Μια μέση τιμή που θα μπορούσαμε να δώσουμε είναι τα 11,5 kWh/Nm3.
Ωστόσο, στην περίπτωση του αερίου, η χρέωση γίνεται ώς εξής : Τιμή Πώλησης Φυσικού Αερίου = Κόστος προμήθειας Φ.Α. + Περιθώριο Διανομής ΕΠΑ Αττικής + Φόροι
Έτσι, βάσει της μέσης τρέχουσας τιμής, κάθε κιλοβατώρα θέρμανσης με φυσικό αέριο κοστίζει 0,078 ευρώ
Στην παραπάνω τιμή θα πρέπει να θεωρήσουμε μια απόδοση της τάξης του 80% και πάνω για απόδοση των συσκευών αερίου και να ανάγουμε την τιμή του τελικού κόστους ανα Kwh.
Για παράδειγμα για συσκευή με απόδοση 90% το αέριο θα μας κοστίσει 0,078/0,9= 0,867 Ευρώ.

3) Υγραέριο

Οι υπολογισμοί για το υγραέριο (LPG) θα γίνουν με την ίδια λογική όπως και παραπάνω.
Το υγραέριο έχει θερμογόνο δύναμη περίπου  6,61 KWh/lt .
Για να πάρουμε 1 kWh θερμικής ενέργειας απαιτούνται: 1/6,61=0,151 lt.
Θεωρώντας ένα μέσο κόστος για το υγραέριο 0,8 ευρώ/λίτρο τότε κάθε kWh θερμικής ενέργειας με τη χρήση υγραερίου κοστίζει: 0,151 x 0,8 ευρώ = 0,1208 ευρώ.
Την παραπάνω τιμή την ανάγουμε ανάλογα με τον βαθμο απόδοσης της συσκευής που έχουμε.

4) Πέλλετ

Η θερμογόνος δύναμη των πέλλετ δεν είναι σταθερή αλλά παρουσιάζει μικρές διακυμάνσεις, κυρίως ανάλογα με την υγρασία που περιέχουν. Γι αυτό έχει μεγάλη σημασία η ποιότητα των πέλλετ που θα προμηθευτούμε. Μία μέση τιμή πάντως είναι 5 KWh/ Kg.
Οπότε, για απόδοση του καυστήρα γύρω στο 85%, για θερμική ενέργεια 1KWh απαιτούνται 1/(5 x 0.85)= 0,24 Kg πέλλετ με μέσο κόστος 0,27 ευρώ/kg. Οπότε, συνολικό κόστος για 1KWh θέρμανσης από πέλλετ: 0,0648 ευρώ.

5) Ηλεκτρισμός

Τα ηλεκτρικά σώματα, ηλεκτρικοί λέβητες, θερμοπομποί, αερόθερμα κτλπ. εχουν απόδοση σχεδόν 100%. Δηλαδή κάθε Kwh ενέργειας που αποδίδουν την πληρώνουμε σύμφωνα με το εκάστοτε τιμολόγιο της ΔΕΗ. Στο νυχτερινό είναι κοντά στα 6-7 λεπτα και στο υψηλότερο κανονικό ξεπερνάει τα 20 λεπτά.
Στα ηλεκτρικά συστήματα θέρμανσης συγκαταλλέγονται και οι αντλίες θερμότητας, τα κλιματιστικά (αντλιες θερμότητας είναι και αυτά) είτε είναι απλά είτε inverter, οι λέβητες ιόντων (παμπάλαια μέθοδος μετάδοσης θερμότητας μέσω ηλεκτροδίων) , οι θερμοσυσσωρευτές, τα πάνελ ακτινοβολίας, η ηλεκτρική ενδοδαπέδια.
Το κάθε ηλεκτρικό προϊόν έχει να κερδίσει είτε απο το περιβάλλον (αντλίες θερμότητας) είτε απο την λειτουργία του σε τιμολόγιο χαμηλής αξίας (νυχτερινό).
Μπορείτε με μολύβι και χαρτί να υπολογίσετε πολύ εύκολα τι καίει η κάθε συσκευή παίρνοντας σαν γνώμωνα την απόδοση της συσκευής και το τιμολόγιο της ΔΕΗ.

6) Ενεργειακά Τζάκια - Σόμπες

Τα ενεργειακά τζάκια χωρίζονται, όπως και οι σόμπες πέλλετ, σε δύο κατηγορίες: τα αερόθερμα και τα τζάκια καλοριφέρ ενώ και στις δύο περιπτώσεις ο βαθμός απόδοσης μπορεί να φτάσει και το 80%. Οι υπολογισμοί όσον αφορά το κόστος ανά kWh μπορούν να γίνουν κατ΄αναλογία με τις προηγούμενες περιπτώσεις που παρατέθηκαν: Κόστος ανά kWh = (Κόστος καυσίμου ανά kg) / (Θερμογόνος δύναμη καυσίμου x Βαθμός απόδοσης συσκευής).
Το ίδιο ισχύει και για τα ενεργειακά τζάκια τα οποία αντί για πέλλετ καίνε καυσόξυλα, αλλάζοντας την θερμογόνο δύναμη στα 4,2 kWh/kg και μέσο κόστος καυσόξυλων στα 0,20 ευρώ/kg. Επίσης, αντίστοιχοι υπολογισμοί μπορούν να γίνουν και για τα παραδοσιακά τζάκια (δηλ. ανοιχτής εστίας), η απόδοση των οποίων κυμαίνεται γύρω στο 10%.
Πρακτικά τώρα, ένα ενεργειακό τζάκι θερμού αέρα με ονομαστική ισχύ 10 Kw, το οποίο μπορεί να καλύψει έως και 100 τετραγωνικά (αναφερόμαστε σε περιπτώσεις ενιαίων χώρων – σε διαφορετική περίπτωση, ικανοποιητική θέρμανση θα υπάρχει μόνο στο χώρο όπου είναι εγκατεστημένο το τζάκι), η κατανάλωση ανέρχεται σε 0,6 – 2,4 kg πέλλετ /h.
Στην περίπτωση των ενεργειακών τζακιών καλοριφέρ, η απαιτούμενη ονομαστική ισχύς αυξάνεται. Όπως και στην περίπτωση των σομπών πέλλετ καλοριφέρ, τα τζάκια μπορούν να χρησιμοποιηθούν είτε ως μοναδική εστία θέρμανσης του νερού που θα κυκλοφορήσει στα σώματά μας είτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί παράλληλα, ως «βοήθημα», προς το κύριο καύσιμό μας.  Σε αυτή την περίπτωση ένα ενεργειακό τζάκι 16 Kw, το οποίο μπορεί να καλύψει συνολικό χώρο έως και 140 τετραγωνικά, έχει κατανάλωση η οποία από 1 έως 3,5 kg πέλλετ/h. Εάν τώρα το ενεργειακό τζάκι αντί για πέλλετ καίει καυσόξυλα, τότε η ωριαία κατανάλωση κυμαίνεται από 4 – 6 kg καυσόξυλα/h.

Πάρτε χαρτί και μολύβι και πιαστε δουλειά. Μπορείτε βάση των χρημάτων που χαλάσατε σε πετρέλαιο να το μετατρέψετε σε Kwh ενέργειας και απο εκεί να δείτε τι θα πληρώσετε σε ενδεχόμενη αναβάθμιση του συστήματος θέρμανσης σας.

Τα παραπάνω δεν αναιρούν την αξία των συνάδελφων μηχανολόγων. Δέν χάνεται τίποτα να τους επισκεφτείτε και να μελετήσουν την περίπτωση σας. Μόνο έτσι θα εξοικονομήσετε χρήματα.

Με εκτίμηση

Δημήτριος Αθ. Καράμπελας

Διπλ.Μηχ.Μηχανικός Πολυτεχνείου Πατρών

e-mail : admin@climathermshop.gr , sales@bestclima.gr  


www.bestclima.gr
www.climathermshop.gr
www.asdshop.gr 

Διαστημική Τεχνολογία στα Ηλιακά!!!!

Ο ηλιακός θερμοσίφωνας είναι ένα ιδιαίτερα απλό σύστημα σαν κατασκευή και λειτουργία. Την σημερινή εποχή δεν χρειάζεται αστροναυτική τεχνολογία ούτε και υλικά που έχουν εξορυχθεί από ρομποτικά μηχανήματα σε κάποιον πλανήτη σε έναν μακρινό γαλαξία. Μην μπερδεύεστε και μήν θαμπώνεστε απο βαρύγδουπες λέξεις, κοινή λογική χρειάζεται. Τον χαλκό, το εμαγιέ (glass) και το ανοξείδωτο τα συναντάμε στην καθημερινότητα μας (σωλήνες νερού, σκεύη κουζίνας, κλπ) και έτσι έχουμε κάποια ιδέα. Από κει και πέρα ψάξτε τις διάφορες "θαυματουργές" λύσεις που προσφέρουν διάφοροι, όχι στα site των εταιριών, αλλά στο ιντερνετ σε εγκυκλοπαιδικά site. Αν για παράδειγμα μια εγκυκλοπαίδεια σαν την wikipedia ή ένα απλό googlάρισμα δεν αναφέρει το "ανοξείδωτο τιτάνιο" πουθενά παρά μόνο στο site της εν λόγω εταιρίας, ε τότε κάτι τρέχει. ή υπάρχει αυτή η συγκεκριμένη εταιρία που έχει κάνει την φοβερή ανακάλυψη αλλά τα συμφέροντα (ντόπια και ξένα) δεν την αφήνουν να φανεί ή μας πουλάει μούσι.
όπως είπα και πριν, κοινή λογική. και όταν μιλάτε με τους πωλητές (για ηλιακούς αλλά και άλλα πράγματα) μην αρκεστείτε σε βαρυγδουπες ατάκες του στυλ "έχει τον φοβερό συλλεκτη υπερεπιλεκτικής ΡΑ20024" ή "έχει ανοξείδωτο διαστημικού κράματος". Ζητήστε να σας εξηγήσουν γιατι είναι καλύτερος ο ηλιακός τους απο τους υπόλοιπους γήινους ηλιακούς.

Το μελανό σημείο στην αγορά είναι τα ηλιακά ΦΑΣΟΝ. Υπάρχει δηλαδή μια κατασκευάστρια εταιρία που φτιάχνει ηλιακούς με 10 διαφορετικές φίρμες, αυτές οι "φίρμες" σου πουλάνε τον ηλιακό για δικό τους και όταν κλείσουν το μαγαζάκι (συνήθως κάθε 3-4 χρόνια όταν αρχίζουν και "σκάνε" τα προβλήματα) πάνε παρακάτω και ανοίγουν άλλο στο όνομα του μπατζανάκι τους κι εσύ άντε να βρεις το δίκιο σου.Τα ηλιακά αυτά για να χτυπήσουν την αγορά είναι ευτελούς ποιότητας και πολλές φορές επίτηδες για να μπορέσουν να τα πλασάρουν στην αγορά με τιμή χαμηλή. Κλασσική περίπτωση που κρατάει χρόνια. Σας συνιστώ για μια ακόμα φορά να προτιμάτε γνωστές επώνυμες μάρκες.

Προτάσεις οικονομικής θέρμανσης. Τι είναι τελικά το καλύτερο?

Με την αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης ήρθαν τα πάνω κάτω στον τομέα της οικιακής θέρμανσης. Ο κόσμος κατα την πρώτη χρονιά εφαρμογής του νέου τιμολογίου στράφηκε σε εναλλακτικές μορφές θέρμανσης. Σε πολλές περιπτώσεις που ο καταναλωτής είχε σωστή ενημέρωση, η αλλαγή του τρόπου θέρμανσης εξοικονόμησε αρκετά χρήματα. Σε άλλες περιπτώσεις ο καταναλωτής πλήρωσε πολύ ακριβότερα το τίμημα του εναλλακτικού τρόπου θέρμανσης. Επειδή "στην αναμπουμπούλα ο Λύκος χαίρεται" δέν ήταν λίγες οι φορές εξαπάτησης του καταναλωτή απο άσχετους επιτήδειους που υποστήριζαν απίθανα και ακατάλληλα προϊόντα θέρμανσης.
Ας δούμε περιληπτικά τις  διάφορες μορφές θέρμανσης  και ας πούμε 2-3 πραγματάκια για την κάθεμια.

Α) Αποφασίζουμε να παραμείνουμε στο Πετρέλαιο

Καταρχάς πρέπει να καλέσουμε έναν εξειδικευμένο  καυστηρατζή με όργανα μέτρησης , να μετρήσει και να συντηρήσει σωστά τον λέβητα μας. Πρέπει να μετρήσουμε την απόδοση του συστήματος και να κοιτάξουμε να περιορίσουμε τυχον απώλειες με προσθήκη μόνωσης. Σε περίπτωση που η απόδοση του λέβητα είναι χαμηλή ή η ισχύς του δέν ειναι η κατάλληλη για τους χώρους θέρμανσης τον αντικαθιστούμε. Το συνολικό σύστημα της θέρμανσης πρέπει να εξεταστεί απο μηχανολόγο με εμπειρία σε εγκαταστάσεις θέρμανσης και σε συνεργασία με τεχνίτη καυστήρων και υδραυλικό να το φέρουν στο βέλτιστο σημείο. 
Δέν τσιγκουνευόμαστε το κόστος ρύθμισης ή την αμοιβή του εκάστοτε τεχνίτη που θα ασχοληθεί με τον λέβητα μας. Τα χρήματα που θα δώσουμε σε καποιον αδειούχο καυστηρατζή με τα κατάλληλα όργανα μέτρησης καθώς και σε έναν μηχανολόγο που θα μας προτείνει λύσεις βελτιώσης του συστήματος, είναι σίγουρο οτι θα τα αποσβέσουμε πολυ γρήγορα. Τα ψέματα τελείωσαν, πλέον το πετρέλαιο είναι πανάκριβο και δέν πρέπει να αφήνουμε την τύχη του κάθε μηχανήματος στα χέρια του οποιοδήποτε τυχοδιώκτη.

Μπορούμε να κάνουμε διάφορες επεμβάσεις στο υπάρχων σύστημα έτσι ωστέ να εξοικονομήσουμε κόστος ενέργειας.

α) Χρησιμοποιώντας διακόπτες θερμοστατικούς στα σώματα, μεγάλες ιδιοκτησίες μπορούν να κάνουν οικονομία, απομονώνοντας δωμάτια, τροποποιώντας επομένως παροδικά την προς θέρμανση ενεργή επιφάνεια μιας ιδιοκτησίας.

β) Ελέγχουμε ένα παλιό συμβατικό σύστημα μήπως έχει σημεία όπου οι στήλες του είναι αμόνωτες, οπότε γίνεται χρήση armaflex ή και κλείσιμο με γυψοσανίδα.

γ) Μετράμε τη στάθμη μιας παλαιάς δεξαμενής το καλοκαίρι και την αντικαθιστούμε σε περίπτωση διαρροής.

δ) Ελέγχουμε την παλαιότητα του κυκλοφορητή μας, καθώς μία μέτρια λειτουργία του συνεπάγεται μείωση της αποδόσεως του συμβατικού  δικτύου ως και 10%. Στα συμβατικά συστήματα ο κυκλοφορητής είναι το παν. Η επιλογή του κυκλοφορητή γίνεται απο υπεύθυνο μηχανολόγο και όχι απο καποιον έμπορο ή υδραυλικό.

ε) Εξαντλούμε τη δυνατότητα επέμβασης στο κέλυφος της ιδιοκτησίας μας εφαρμόζοντας μόνωση στη στέγη ή στο δάπεδο που ενδεχομένως δεν υπάρχει. Υπάρχει και η εφαρμογή της θερμοπρόσοψης, αλλαγή της βιοκλιματικής στάθμης του κτιρίου μας με στόχο την επίτευξη θερμομόνωσης.

Β) Αλλαγή σε Φυσικό Αέριο
 

Το φυσικό αέριο είναι οικονομικότερο από το πετρέλαιο κατά 20-30%. Όταν μάλιστα υπολογίσουμε και το κέρδος απο την αναβάθμιση των συσκευών θέρμασης τότε η εξοικονόμηση μπορεί να είναι κατα πολύ μεγαλύτερη. Ένα σύστημα που λειτουργεί με λέβητα πετρελαίου μπορεί να μετατραπεί σε αερίου . Η μετατροπή από λέβητα πετρελαίου σε λέβητα αερίου είναι επέμβαση που θα μας κοστίσει  3.000-5.000 ευρώ. Υπάρχει και η λύση της πλήρους αυτονόμησης με την χρήση μονάδας επιτοίχιου λέβητα. Ο επιτοίχιος λέβητας είναι μικρών διαστάσεων μονάδα που τοποθετείται σε κάποιο σημείο της περιμέτρου της ιδιοκτησίας, για παράδειγμα στην πρόσοψη ή πλάγια όψη ενός διαμερίσματος και στο σημείο αυτό φτάνουν σωληνώσεις από φυσικό αέριο που παρέχουν το καύσιμο στο διαμέρισμα. Η λύση του επίτοιχου λέβητα είναι και η πιο σωστή γιατί μπορείς πλέον να αυτονομηθείς πλήρως απο την πολυκατοικία. Για να μπορέσετε πάντως να ανεξαρτητοποιηθήτε θέλετε και την συγκατάθεση του 50+1 % απο την συνέλευση τηςπολυκατοικίας.

Για την επέμβαση αυτού του τύπου η τιμή ποικίλει και κυμαίνεται από 1.800-2.500 ευρώ, τιμή που περιλαμβάνει το κόστος του επιτοίχιου λέβητα και των απαραίτητων σωληνώσεων-οδεύσεων για να το επιτύχουμε. Το αέριο είναι απόλυτα ασφαλές, έχει το προτέρημα ως καύσιμο ότι πρώτα το καταναλώνεις και μετά το πληρώνεις, δεν υπάρχει ζήτημα διαρροής αερίου εντός κλειστού χώρου.
Υπάρχει βέβαια περίπτωση, ανάλογα με το σύστημα σωληνώσεων θέρμανσης, να αυξηθεί το κόστος της εγκατάστασης σε περίπτωση που είναι απαραίτητες καποιες επεμβάσεις στο κύκλωμα των καλοριφέρ.







Γ) Αντλία Θερμότητας

Είναι μια σχετικά νέα εφαρμογή. Αποτελείται από μια εξωτερική μονάδα ψύξης-θέρμανσης, περίπου ανάλογη με την γνώριμη εικόνα της εξωτερικής μονάδας ενός κλιματιστικού, με μεγαλύτερες διαστάσεις. Αξιοποιεί την θερμότητα του περιβάλλοντος σε στιγμές που αυτή υπερτερεί. Φτάνει σε εξοικονόμηση ενέργειας ως 50%. Μπορεί κάλλιστα να εφαρμόστει σε ένα υπάρχον δίκτυο θέρμανσης σωμάτων νερού αλλά επίσης και σε σύστημα με ενδοδαπέδια θέρμανση.
Μπορεί επίσης να συνδυαστεί και με τον υπάρχοντα λέβητα, τον οποίο μπορούμε να μην αχρηστεύσουμε εντελώς, οπότε το σύστημα θέρμανσης καλείται πλέον υβριδικό. Αυτό γίνεται με την κατάλληλη συνδεσμολογία και διάταξη και δίνει στην αντλία θερμότητας να τροφοδοτηθεί από μια περίσσεια συνιστώσα ενέργειας τις πολύ ψυχρές ημέρες του χρόνου όταν οι θερμοκρασίες βρίσκονται στη ζώνη παγετού και χαμηλότερα. Από +18 ως +5 βαθμούς το θερμικό φορτίο παρέχει η αντλία , ενώ κάτω από τους +5 ο λέβητας. Έχει υψηλό κόστος αγοράς αλλά υπάρχει εξοικονόμηση στην κατανάλωση. Ανάλογα την χρήση μπορεί να αποσβεστεί σε μερικά ή αρκετά πολλά χρόνια.


 δ) Ηλεκτρικός Λέβητας

Οι ηλεκτρικοί λέβητες είναι εφαρμογή παροχής θέρμανσης του νερού των σωμάτων με μονάδα λέβητα (διαστάσεων ντουλαπιού κουζίνας), ο οποίος τοποθετείται μέσα στον κλειστό και μονωμένο χώρο της κατοικίας. Λειτουργεί με ηλεκτρικό ρεύμα μονοφασικό ή τριφασικό. Τα μονοφασικά μοντέλα μπορούν να ζεστάνουν μέχρι 70m2. Προϋπόθεση για την τροποποίηση αυτή από τεχνικής άποψης είναι να μπορεί να γίνει σύνδεση με το υπάρχων κύκλωμα. Σε περίπτωση μονοσωληνίου μπορεί να γίνει πολύ εύκολα ενώ σε δισωλήνιο χρειάζονται αρκετές μετατροπές οι οποίες ανεβάζουν το κόστος.Το κόστος ενός λέβητα ξεκινάει απο 700 και φτάνει μέχρι τα 1500 Ευρώ για τα μεγάλα μοντέλα. Το κύριο προτέρημα του ηλεκτρικού λέβητα είναι ότι το νερό που θερμαίνουμε ταξιδεύει ελάχιστα μέχρι να φτάσει στα σώματα, είναι αθόρυβος και παρέχει μεγάλη εξοικονόμηση ενέργειας.

 ε) Κλιματιστικά Inverter

 

Ναι τα κλιματιστικά τύπου inverter είναι μια πρακτική λύση, καθώς παρέχουν εξοικονόμηση ενέργειας. Έχουν μεγάλη αποδοσή αφού αντλούν θερμότητα απο το περιβάλλον και λειτουργούν ανάλογα με τις επικρατούσες συνθήκες. Πρακτικά καταναλώνουν πολύ λιγότερη ενέργεια απο τα συμβατικά κλιματιστικά. Για να έχουμε μια τάξη μεγέθους των τιμών: χώροι ως 15 τ.μ. μπορούν να καλυφθούν με μονάδα 9.000 btu/h και το κόστος του κλιματιστικού περίπου 500 ευρώ, ως 50 τ.μ. με μονάδα 22.000btu/h και κόστος 900 ευρώ, μεγαλύτεροι χώροι άνω των 50 τ.μ. με 24.000 btu/h και κόστος 1100 ευρώ.

Τα κλιματιστικά παρέχουν κατώτερης ποιότητας θέρμανση, διότι δεν είναι ομοιόμορφη και στηρίζεται στην κίνηση αέριας μάζας στον κλειστό χώρο με ερμητικό τρόπο, σε αντίθεση με την συμβατική (σωμάτων) θέρμανση. Παρόλα αυτά για συνθήκες λειτουργίας κάποιων νοικοκυριών με χαμηλές απαιτήσεις θέρμανσης είναι η βέλτιστη επιλογή από οικονομικής άποψης. Δέν τα συνιστώ καθόλου για μικρά παιδιά και ηλικιωμένους. Είναι οικονομικά σχετικά απο θέμα αγοράς και τοποθέτησης καθώς και λειτουργίας αλλά όταν ο στόχος μας είναι αποκλειστικά η θέρμανση ίσως θα πρέπει να ψάξουμε κάποιο άλλο προϊόν.

στ) Στερεά καύσιμα - Σόμπες - Τζάκια

Η αγορά των στερεών καυσίμων έχει ραγδαία αύξηση. Υπάρχουν ποιοτικά προϊόντα που πραγματικά δίνουν οικονομικές λύσεις αλλά και πολλές παγίδες.

Μπορούμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε :
Κασσέτες τζακιού : μετατρέπουν υφιστάμενα τζάκια σε ενεργειακά. Πλέον το τζάκι θα λειτουργεί με ρύθμιση της καύσης, με βεντιλατέρ ή χωρίς και απόδοση πάνω απο 400% σε σχέση με το συμβατικό.
Κατα την μετατροπή χρειάζονται τα κατάλληλα υλικά καθώς και ιδιαίτερος τρόπος κατασκευής για να μήν παρουσιαστούν στο μέλλον προβλήματα.
Ενεργειακα τζάκια αέρα : Τα ενεργειακά τζάκια αέρα έχουν γίνει γνωστά εδώ και πολλά χρόνια. Τα τοποθετούσαμε στα αστικά κέντρα κυρίως για θαλπωρή και design αλλα μπορούν κάλλιστα να ζεστάνουν εξίσου καλά και έναν μεγάλο χώρο. Η βεβιασμένη ροη του αέρα είναι λίγο πρόβλημα αλλά μπρος στην οικονομία το παραβλέπουμε.
Ενεργειακά Τζάκια καλοριφέρ : Συνδυάζουν το τερπνον μετα του ωφελίμου. Έχουμε οικονομική θέρμανση με ξύλα και ταυτόχρονα τέλεια ποιότητα καθώς μπορούμε να τα συνδέσουμε με το κύκλωμα της θέρμανσης. Στα συγκεκριμένα τζάκια μπορούμε να δημιουργήσουμε διάφορους αυτοματισμούς και να τα λειτουργήσουμε μαζί με ηλιακούς συλλέκτες, λέβητες αερίου, να πάρουμε ζεστό νερό απευθείας κ.α.
Πέλλετ : Υπάρχουν λέβητες πελλετ καθώς και σόμπες. Είναι τέλεια σχεδιασμένες μηχανές με πάρα πολύ υψηλή απόδοση. Είναι ακριβές σχετικά και χρειάζεται να προσέχουμε κατα την επιλογή τους έτσι ωστε να υπάρχει επάρκεια service και ανταλλακτικών. Μια παρατήρηση που έχω να κάνω σε αυτα είναι οτι ΝΑΙ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΜΙΝΑΔΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΑΡΑΤΣΑ. Μεγαλύτερη ανάλυση θα κάνω σε άλλη ανάρτηση.

ε) Θερμοπομποί και άλλα ηλεκτρικά

Τα ηλεκτρικά πάνελ είναι μονάδες που τοποθετούνται σε κάθε δωμάτιο ή χώρο και λειτουργούν με ηλεκτρικό ρεύμα. Η λειτουργία γίνεται και παράλληλα με τη λειτουργία συμβατικού συστήματος θέρμανσης. Μπορεί όμως να γίνει και απαλλαγή από καύσιμο και εξοικονόμηση ενέργειας έως  40%. Τοποθετούνται εύκολα, σε κάθε δωμάτιο  αρκεί  να υπάρχουν ενισχυμένες πρίζες. Το κόστος τους  είναι απο 70 έως 250 Ευρώ. Αποδίδουν άμεσα  και ρυθμίζεται η θερμοκρασία ανεξάρτητα σε κάθε δωμάτιο.Περισσότερη ανάλυση θα κάνω σε άλλη ανάρτηση.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
 
Θα μπορούσα κι εγώ να βάλω έναν πίνακα και να λέω οτι η μια μορφή ενέργειας έχει την Α% οικονομία ενώ η άλλη την Β. Θεωρώ οτι όλα είναι σχετικά. Για να γίνει επιλογή του τρόπου θέρμανσης χρειάζεται συζήτηση. Πρέπει να μάθουμε ώρες λειτουργίας της θέρμανσης, χώροι που θα θερμανθούν, διαθέσιμο ποσό για δαπάνη και πολλά πολλά ακόμα. Να ξέρετε οτι όλα τα συστήματα είναι οικονομικά αλλά ταυτόχρονα και δαπανηρά. Εκείνα που έχουν χαμηλή κατανάλωση είναι ακριβά στην αγορά τους και εκείνα που έχουν υψηλή κατανάλωση φτηνά στην αγορά τους και στην τοποθέτηση τους. Άν υπήρχε κάτι φτηνό και σε αγορά και σε λειτουργία, να είστε σίγουροι οτι θα πούλαγε μόνο αυτό. Μιλήστε με ειδικούς επαγγελματίες που έχουν εμπειρία. Μήν παρασύρεστε απο διαφημίσεις και ευτελή επιχειρήματα. Ζητήστε να σας αποδείξουν αυτό που σας υποστηρίζουν και αν είναι εφικτό γραπτά. Προσοχή χρειάζεται και στα e-shop που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια. Επισκεφτείτε τον χώρο που βρίσκεται το e-shop. Μιλήστε με τον υπεύθυνο και ζητήστε του να σας ενημερώσει για τα προϊόντα. Τα προϊόντα θέρμανσης θέλουν προσοχή στην επιλογή τους γιατι μπορεί και να σας "κάψουν" στο τέλος και ο πωλητής που σας τα πρότεινε θα σφυρίζει αδιάφορα. Μην παρασύρεστε απο το τι έκανε ο "γνωστός" σας. Εκείνος μπορεί να έχει διαφορετικές απαιτήσεις απο εσάς. Ενημερωθείτε!!!! Τα λεφτά σας δίνετε και αυτή την εποχή βγαίνουν με κόπο και πολύ δύσκολα.


Με εκτίμηση

Δημήτριος Αθ. Καράμπελας

Διπλ.Μηχ.Μηχανικός Πολυτεχνείου Πατρών

e-mail : admin@climathermshop.gr , sales@bestclima.gr

Κατανομή Δαπανών και Οριζόντια Ιδιοκτησία - Συχνές ερωτήσεις

Συχνές ερωτήσεις

Κατανομή Δαπανών και Οριζόντια Ιδιοκτησία

1.     Γιατί υπάρχουν διαφορετικές κατηγορίες κοινοχρήστων;

Κάθε ιδιοκτησία δεν έχει την ίδια συμμετοχή σε όλες τις δαπάνες. Ανάλογα με το είδος της δαπάνης διαφέρει και το πόστο συμμετοχής κάθε ιδιοκτησίας σ' αυτή. Ένα διαμέρισμα π.χ. του 5ου ορόφου έχει μεγαλύτερη συμμετοχή στις δαπάνες ασανσέρ από ένα ίσου μεγέθους διαμέρισμα του 1ου ορόφου. Η δαπάνη θέρμανσης σε μία πολυκατοικία με αυτονομία θέρμανσης, δεν είναι μόνο ανάλογη με το μέγεθος του διαμερίσματος αλλά και με τις ώρες πού κάθε διαμέρισμα άναψε το καλοριφέρ του.
Για τον λόγο αυτό η οριζόντια ιδιοκτησία κατατάσσει τις δαπάνες σε κατηγορίες ανάλογα με τον τύπο τους, ώστε να γίνεται δικαιότερη κατανομή τους στις ιδιοκτησίες.

2.     Ποιος καθορίζει τα χιλιοστά συμμετοχής των ιδιοκτησιών στις δαπάνες;

Συνήθως ο μηχανικός που σχεδιάζει την πολυκατοικία, φτιάχνει και τον πίνακα "Οριζόντιας Ιδιοκτησίας" του ακινήτου. Ο πίνακας αυτός περιέχει τα στοιχεία κάθε διαιρεμένης ιδιοκτησίας του ακινήτου, όπως εμβαδόν, όγκος, αναλογούντες κοινόχρηστοι χώροι, ποσοστό επί του οικοπέδου κ.α. Στον ίδιο πίνακα καθορίζεται και η συμμετοχή κάθε ιδιοκτησίας στις κοινές δαπάνες του κτηρίου. Ο πίνακας αυτός είναι μέρος του συμβολαίου πού υπογράφεται από τον αγοραστή κατά την αγορά της ιδιοκτησίας και δεν μπορεί να μεταβληθεί παρά μόνο με συναίνεση όλων των συνιδιοκτητών και με νέα συμβολαιογραφική πράξη.

3.     Ορισμένοι από τους συνιδιοκτήτες της πολυκατοικίας μας επιμένουν ότι κάποιες από τις δαπάνες των κοινοχρήστων πρέπει να κατανέμονται σε ίσα μερίδια στις ιδιοκτησίες. Είναι σωστό;

Όλες οι δαπάνες που αφορούν κοινόχρηστους χώρους ή εγκαταστάσεις σε μία πολυκατοικία, ανεξάρτητα αν αφορούν ιδιοκτήτες ή ενοικιαστές, κατανέμονται ανάλογα με τα ΧΙΛΙΟΣΤΑ της σχετικής κατηγορίας στην οποία εμπίπτει η δαπάνη.
Κατανομή σε ίσα μερίδια είναι άδικη και παράνομη. Στο σημείο αυτό η νομοθεσία είναι κάθετη και συγκεκριμένη, και μην ακούσετε οποιονδήποτε προσπαθήσει να σας πείσει για το αντίθετο.
Αν πιστεύετε ότι μια δαπάνη πρέπει να κατανεμηθεί εξ ίσου, αυτό είναι τεκμήριο ότι η δαπάνη αυτή δεν αφορά τα κοινόχρηστα και κατ' επέκταση ούτε τον διαχειριστή. Τέτοιες δαπάνες μπορεί να αφορούν εγκαταστάσεις ή εξαρτήματα που ενώ είναι τοποθετημένα έξω από την ιδιοκτησία, ωστόσο αποτελούν μέρος της. Π.χ. ηλεκτροβάνα, μετρητές θέρμανσης και ύδρευσης κ.α.
Εξαιρείται η περίπτωση όπου έχει γίνει αντίθετη ρητή και συγκεκριμένη πρόβλεψη στον κανονισμό της πολυκατοικίας. Αυτό όμως είναι εξαιρετικά σπάνιο, και η εφαρμογή του πρέπει να γίνεται με προσοχή.

4.     Μπορείτε να μας δώσετε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πώς συντάσσεται ο πίνακας οριζόντιας ιδιοκτησίας του ακινήτου και με ποια κριτήρια;

Οριζόντια ιδιοκτησία είναι ο καθορισμός των ποσοστών ιδιοκτησίας του κάθε συνιδιοκτήτη στο κτίριο. Από την κατανομή αυτή των ποσοστών πηγάζει και το ποσοστό συμμετοχής κάθε ιδιοκτήτη στις δαπάνες κοινοχρήστων. Ο νόμος ορίζει ότι η συμμετοχή αυτή είναι κατ' αναλογία της αξίας κάθε διηρημένης ιδιοκτησίας. Πρακτικά τώρα για την σύσταση οριζόντιας ιδιοκτησίας λαμβάνονται υπόψη τα μεγέθη των ιδιοκτησιών καθώς αυτός είναι ο πλέων αντικειμενικός τρόπος ορισμού της αναλογικής τιμής της ιδιοκτησίας. Ειδικά για την κατανομή των δαπανών ο συντάσων την οριζόντια ιδιοκτησία (μηχανικός ή άλλος) λαμβάνει υπ όψη του τα εξής:

o    Το εμβαδόν κάθε ιδιοκτησίας για την συμμετοχή στις Γενικές Δαπάνες.

o    Τον όγκο κάθε ιδιοκτησίας για την συμμετοχή στις δαπάνες Θέρμανσης,.

o    Και για τις δαπάνες Ανελκυστήρα, το εμβαδόν κάθε ιδιοκτησίας προσαυξημένο με έναν συντελεστή συνήθως 10% για κάθε όροφο που ανεβαίνουμε.

Γενικά όμως πρέπει να λαμβάνεται υπ' όψη η κοινή λογική.
Οι αριθμοί πρέπει να εξετάζονται από τους συνιδιοκτήτες πριν επισημοποιηθούν και υπογραφούν και να υπάρχει συναίνεση.

5.     Είμαι ιδιοκτήτης ενός διαμερίσματος το οποίο ενοικιάζω. Αυτή την στιγμή είναι κλειστό γιατί δεν έχω ακόμα βρει τον κατάλληλο ενοικιαστή. Πρέπει να εξακολουθήσω να πληρώνω κοινόχρηστα;

Και στην περίπτωση δεν υπάρχει γενικός κανόνας αλλά ισχύει ότι αναγράφεται στον κανονισμό της πολυκατοικίας. Εάν ο κανονισμός δεν προβλέπει ρητά τίποτε, τότε δεν υπάρχει καμία ελάφρυνση στις κλειστές ιδιοκτησίες.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι κανονισμοί των πολυκατοικιών δεν προβλέπουν έκπτωση στα κοινόχρηστα, ιδιοκτησιών οι οποίες για οποιοδήποτε λόγο παραμένουν κλειστές και αχρησιμοποίητες, με δύο εξαιρέσεις:

1.     Στις πολυκατοικίες πού δεν έχουν αυτονομία θέρμανσης συνήθως υπάρχει μία έκπτωση γύρω στο 50 % στις δαπάνες που αφορούν το καύσιμο. Και στην περίπτωση όμως αυτή πρέπει να συντρέχουν ορισμένες προϋποθέσεις οι οποίες συνήθως είναι: Να παραμείνει η ιδιοκτησία τελείως κλειστή και για διάστημα μεγαλύτερο των 30 - 60 ημερών. Να απομονωθούν και να σφραγιστούν τα σώματα του καλοριφέρ, με ευθύνη του διαχειριστή, ο οποίος πρέπει επίσης να τα αποσφραγίσει.

Στις πολυκατοικίες με αυτονομία θέρμανσης είναι αυτονόητο ότι στα κλειστά διαμερίσματα χρεώνεται μόνο το πάγιο θέρμανσης, αφού οι μετρητές δεν καταγράφουν κατανάλωση.

2.     Στους κανονισμούς πολυκατοικιών υπάρχει συνήθως ειδική πρόβλεψη με την οποία ο κατασκευαστής της πολυκατοικίας απαλλάσσεται για ορισμένο χρονικό διάστημα από τα κοινόχρηστα για τις ιδιοκτησίες πού έχει στην ιδιοκτησία του και παραμένουν απούλητες και αχρησιμοποίητες.

6.     Είμαι ενοικιαστής του διαμερίσματος. Πώς ξέρω ποιες δαπάνες αφορούν εμένα και ποιες τον ιδιοκτήτη;

Αυτό είναι ένα ακανθώδες θέμα που ταλανίζει για χρόνια τις σχέσεις ενοικιαστών - ιδιοκτητών. Από την πλευρά του διαχειριστή ενός κτηρίου, τυπικά το δίλημμα αυτό δεν υφίσταται. Ο διαχειριστής ως γνωστόν είναι ο αντιπρόσωπος συνολικά της συνιδιοκτησίας του κτηρίου. Για την κατανομή των κοινοχρήστων δαπανών ο διαχειριστής έχει στην διάθεσή του τον πίνακα οριζόντιας ιδιοκτησίας. Σύμφωνα λοιπόν με τα ποσοστά κάθε ιδιοκτησίας σε κάθε κατηγορία κοινοχρήστων ο διαχειριστής κατανέμει τις δαπάνες στις ιδιοκτησίες. Εδώ σταματάει το έργο του. Υπόχρεος για την πληρωμή όλων των δαπανών πού αναλογούν σε κάθε ιδιοκτησία τυπικά είναι ο ιδιοκτήτης. Συνήθως όμως οι ιδιοκτήτες με το μισθωτήριο συμβόλαιο, συμφωνούν με τους ενοικιαστές ότι ένα μέρος των δαπανών θα πληρώνονται από τους δεύτερους. Σε κάθε περίπτωση όμως αυτό είναι ένα θέμα που οφείλουν να επιλύουν μεταξύ τους οι ιδιοκτήτες με τους ενοικιαστές. Ο διαχειριστής δεν έχει λόγο στις ιδιωτικές αυτές συμφωνίες, όπως δεν έχει λόγο και στους υπόλοιπους όρους της μίσθωσης των διαιρεμένων ιδιοκτησιών.

Πρακτικά τώρα και στις περισσότερες περιπτώσεις έχει επικρατήσει η εξής λύση στο παραπάνω πρόβλημα:
Ο ενοικιαστής εξοφλεί τα κοινόχρηστα στον διαχειριστή, και αν αυτά περιλαμβάνουν κάποιες δαπάνες οι οποίες κατά την συμφωνία πού έχει γίνει αφορούν τον ιδιοκτήτη, αυτές αφαιρούνται από το επόμενο ενοίκιο όταν αυτό καταβληθεί. Οι δαπάνες που συνήθως συμφωνείται ότι βαρύνουν τον ενοικιαστή είναι οι δαπάνες πού προκύπτουν σε τακτική βάση, δηλ κάθε μήνα, τρίμηνο κ.λ.π. Οι λοιπές δαπάνες δηλαδή οι έκτακτες, οι οποίες συνήθως είναι επισκευές παγίων στοιχείων του κτηρίου, αφορούν τον ιδιοκτήτη. Στον παραπάνω εθιμικό και πρακτικό κανόνα φυσικά υπάρχουν εξαιρέσεις.

7.     Πώς γίνεται η κατανομή της δαπάνης του νερού;

Το Ηράκλειο έχει μία ιδιομορφία όσον αφορά την ύδρευση σε σύγκριση με άλλες μεγάλες ελληνικές πόλεις. Λόγο ανεπάρκειας του νερού, το δίκτυο ύδρευσης δεν λειτουργεί ολόκληρο το 24ωρο. Παροχή νερού υπάρχει μόνο ορισμένες ώρες της ημέρας και έτσι οι δημότες του Ηρακλείου είναι υποχρεωμένοι να συγκεντρώνουν νερό σε δεξαμενές για να το χρησιμοποιούν τις ώρες που το δίκτυο είναι ανενεργό. Κάθε πολυκατοικία λοιπόν έχει μία δεξαμενή στην οποία καταλήγει η παροχή της ΔΕΥΑΗ, και από την οποία στη συνέχεια υδρεύονται τα διαμερίσματα. Ο μετρητής ύδρευσης της ΔΕΥΑΗ μετράει το νερό πού περνάει από την κεντρική παροχή της πολυκατοικίας και καταλήγει στην δεξαμενή. Ο διαχειριστής της πολυκατοικίας λαμβάνει τον λογαριασμό της ΔΕΥΑΗ και καλείται να τον κατανείμει στις επιμέρους ιδιοκτησίες.

Η κατανομή του λογαριασμού της ΔΕΥΑΗ γίνεται συνήθως με δύο τρόπους.
Κατ' άτομο. Συνήθως σε παλαιές πολυκατοικίες οι οποίες δεν έχουν εγκατεστημένα εσωτερικά υδρόμετρα, δηλαδή μετρητές που μετρούν το νερό που καταναλώνει κάθε ιδιοκτησία από την δεξαμενή της πολυκατοικίας η κατανομή γίνεται ανάλογα με τα άτομα πού κατοικούν σε κάθε διαμέρισμα. Διαιρούμε δηλαδή το ποσό του λογαριασμού της ΔΕΥΑΗ με το σύνολο των ατόμων που κατοικούν στην πολυκατοικία, και πολλαπλασιάζουμε το πηλίκο με τα άτομα κάθε διαμερίσματος.
Με υδρόμετρα. Στις νεότερες πολυκατοικίες συνήθως εγκαθίστανται υδρόμετρα τα οποία μετρούν την κατανάλωση κάθε ιδιοκτησίας. Στην περίπτωση αυτή ο διαχειριστής παίρνει κάθε τρίμηνο τις ενδείξεις των υδρομέτρων, και κατανέμει το ποσό του λογαριασμού του νερού σύμφωνα με τον παρακάτω τύπο:

Όπου:
Κ = Η ζητούμενη κατανάλωση της συγκεκριμένης γραφείου / καταστήματος σε δραχμές.
Π = Το ποσό πού κατανέμεται (Το συνολικό ποσό του λογαριασμού της ΔΕΥΑΗ).
Μδ = η μέτρηση του διαμερίσματος.
= το άθροισμα των μετρήσεων όλων των μετρητών της πολυκατοικίας.

8.     Ορισμένα διαμερίσματα στην πολυκατοικία μου εμφανίσθηκαν στα σχέδια της άδειας με συγκεκριμένο εμβαδόν. Σήμερα το εμβαδόν τους είναι μεγαλύτερο, διότι έκλεισαν τους ημιυπαίθριους χώρους, χωρίς να το δηλώσουν, δηλαδή παράνομα. Όμως τα χιλιοστά θέρμανσης παραμένουν εκείνα που είχαν υπολογιστεί αρχικά, με αποτέλεσμα κάποιοι να πληρώνουν μεγαλύτερα ποσά από εκείνα που τους αναλογούν. Οι ιδιοκτήτες των ευνοημένων διαμερισμάτων δεν δέχονται καμία αλλαγή και υπολογισμό της δαπάνης θέρμανσης με βάση τα πραγματικά χιλιοστά; Είναι σωστό;

Οριστική λύση είναι να ζητήσετε από έναν μηχανολόγο μηχανικό (κατά προτίμηση αυτόν που εξ αρχής έκανε την μηχανολογική μελέτη κατασκευής της πολυκατοικίας) να σας φτιάξει μια μελέτη θέρμανσης με βάση το παραπάνω Π.Δ.
Ο νόμος ορίζει ότι μια διαφορετική συμφωνία για την κατανομή δαπανών μπορεί να έχει την μορφή απλής απόφασης συνέλευση που όμως θα γίνει αποδεκτή και θα υπογραφεί απ' ΟΛΟΥΣ τους συνιδιοκτήτες. Για να έχετε όμως το κεφάλι σας ήσυχο, καλό είναι να γίνει συμβολαιογραφικό έγγραφο, το οποίο επίσης θα υπογράψουν όλοι και θα μεταγραφεί.
Έτσι θα λυθούν όλα τα προβλήματα, με την προϋπόθεση βέβαια ότι η μελέτη αυτή θα εφαρμόζετε στο εξής από τον διαχειριστή.
Αν φυσικά κάποιοι «ευνοημένοι» αρνούνται την λύση αυτή μπορείτε με αγωγή σας είτε ομαδικά είτε ατομικά να ζητήσετε από το αρμόδιο δικαστήριο να τους αναγκάσει. Στην περίπτωση αυτή βέβαια θα ανακύψουν και τα ζητήματα της καταπάτησης του οικοδομικού κανονισμού κ.λ.π.

9.     Τα διαμερίσματα της πολυκατοικίας μου δεν τροφοδοτούνται με ζεστό νερό από θερμοσίφωνα, αλλά από μπόιλερ το οποίο λειτουργεί με πετρέλαιο, το οποίο αποθηκεύεται σε ειδική δεξαμενή. Πώς θα πρέπει να γίνεται η κατανομή της δαπάνης αγοράς αυτού του πετρελαίου;

Αν υπάρχει σύστημα θέρμανση νερού με καυστήρα πετρελαίου και το σύστημα αυτό είναι χωριστό απ΄ αυτό της θέρμανσης (καλοριφέρ), ο καλύτερος τρόπος για να γίνει κατανομή της δαπάνης του πετρελαίου αυτού του συστήματος είναι να εγκατασταθεί σε κάθε ιδιοκτησία υδρόμετρο ζεστού νερού (υπάρχουν ειδικά τέτοια), το οποίο να μετρά την κατανάλωση ζεστού νερού (σε κυβικά μέτρα) κάθε ιδιοκτησίας. Κατόπιν θα γίνεται κατανομή της δαπάνης πετρελαίου βάση των ενδείξεων των υδρομέτρων.
Αν για τεχνικούς λόγους δεν είναι δυνατή η εγκατάσταση υδρομέτρων, η κατανομή μπορεί να γίνει βάση των ατόμων που μόνιμα κατοικούν σε κάθε ιδιοκτησία.

10.  Εκ παραδρομής πλήρωνα μεγαλύτερη συμμετοχή στα κοινόχρηστα από αυτήν που αναφερόταν στο συμβόλαιο μου. Πώς μπορώ να ζητήσω πίσω όσα είχα αχρεωστήτως καταβάλει τόσα χρόνια;

Μπορείς να υπολογίσεις την διαφορά και να τα ζητήσεις από τον διαχειριστή και από την συνέλευση των συνιδιοκτητών.
Αν δεν δεχτούν να σου τα επιστρέψουν, μπορείς φυσικά να καταφύγεις στα δικαστήρια.
Πάντως να ξέρεις ότι τα πέραν της πενταετίας οι οφειλές παραγράφονται.

11.  Στην πολυκατοικία μας πριν λίγο καιρό μόνωσαν την ταράτσα για το κρύο κλπ. και την δαπάνη μοιράστηκαν όλοι οι συνιδιοκτήτες καθώς όπως μας είπαν η ταράτσα είναι κοινόκτητη. Εμείς μένουμε στον πρώτο όροφο και το πάτωμά μας είναι το ταβάνι στης πιλοτής. Είναι το ταβάνι της πυλωτής κοινόκτητο; Μπορεί και αυτό να μονωθεί με έξοδα της συνιδιοκτησίας;

Η ταράτσα της πολυκατοικίας είναι κοινόκτητη (ακόμη και αν δεν είναι κοινόχρηστη) όπως είναι και ολόκληρος ο σκελετός της οικοδομής οι πλάκες κ.λ.π.
Η οροφή της πυλωτής είναι επίσης κοινόκτητη, και αν προκύψει ανάγκη επισκευής της και ληφθεί η σχετική απόφαση από την συνέλευση των συνιδιοκτητών, η δαπάνη θα βαρύνει όλους τους συνιδιοκτήτες ανάλογα με τα χιλιοστά καθ' ενός.
Αν θέλουμε να γίνουμε ποιο σχολαστικοί μπορούμε να πούμε ότι οι πλάκες είναι δομικά στοιχεία της οικοδομής και ως τέτοια ανήκουν σε όλους, είναι δηλ. κοινόκτητα. Το δάπεδο όμως και το ταβάνι (στο βάθος της επίστρωσης όπως ο σοβάς για το ταβάνι και τα πλακάκια π.χ. του πατώματος, και σε τέτοιο βάθος που δεν επηρεάζουν την στατικότατα του κτιρίου) ανήκει στον ιδιοκτήτη.

12.  Μια από τις υδρορροές του διαμερίσματος μου δημιουργεί προβλήματα υγρασίας στο αποκάτω διαμέρισμα. Ποιος είναι υπόχρεος να πληρώσει την επισκευή και την ζημιά;

Πρέπει να προσδιορίσεις σε ποιόν ανήκει το μέρος της εγκατάστασης που έχει δημιουργήσει το πρόβλημα (υδρορροή), διαβάζοντας τον κανονισμό της πολυκατοικίας. Αν ο κανονισμός καθορίζει ότι όλο το σύστημα αποχέτευσης ή απορροής όμβριων είναι κοινόκτητο, τότε την επισκευή και ότι άλλο σχετικό πρέπει να πληρώσει η πολυκατοικία.
Διαφορετικά, αν δηλαδή καθορίζεται ότι δεν είναι κοινόκτητο, τότε υπόχρεος για να πληρώσει είναι ο ιδιοκτήτης της ιδιοκτησίας την οποία αυτή η υδρορροή εξυπηρετεί.
Αν δεν υπάρχει σχετική αναφορά στον κανονισμό (ή δεν υπάρχει κανονισμός) τότε, κατά την γνώμη μου, πρέπει να θεωρήσετε ότι:
Αν το πρόβλημα δημιουργήθηκε σε τμήμα της υδρορροής που εξυπηρετεί περισσότερες από μία ιδιοκτησίες η δαπάνη πρέπει να θεωρηθεί δαπάνη κοινοχρήστων.
Αν όμως το πρόβλημα είναι σε τμήμα που εξυπηρετεί μία μόνο ιδιοκτησία, τότε η επισκευή και ότι άλλα έξοδα προκύψουν πρέπει να βαρύνει την εξυπηρετούμενη ιδιοκτησία.

13.  Είμαι ιδιοκτήτρια του 1/4 μίας πολυκατοικίας. Υπάρχει ακόμη ένας ιδιοκτήτης στον οποίο ανήκουν τα υπόλοιπα 3/4 . Μπορεί ο άλλος ιδιοκτήτης, έχοντας την πληοψηφία, να αποφασίζει για θέματα επισκευών και συντηρήσεων, ακόμη και αν εγώ δεν συμφωνώ;

Δυστυχώς για σένα, ανεξάρτητα από την ύπαρξη κανονισμού, αποφάσεις για θέματα συντηρήσεων, επισκευών και δαπανών λαμβάνονται με βάση την πληοψηφία. Εάν μειοψηφείς δεν μπορείς να εμποδίσει την λήψη μιας τέτοιας απόφασης.
Ο νόμος σε προστατεύει σε θέματα κατανομής ψήφων και προορισμού του ακινήτου, όπου για να αλλάξει κάτι απαιτείται παμψηφία, η σύμφωνη δηλαδή γνώμη ΟΛΩΝ των ιδιοκτητών.

14.  Υπάρχει διαρροή στην σωλήνα αποχέτευσης της κουζίνας ενός διαμερίσματος. Η σωλήνα αυτή βρίσκεται στον φωταγωγό της πολυκατοικίας Η δαπάνη αποκατάστασης της ζημιάς βαρύνει όλους ή μόνο τον ιδιοκτήτη του συγκεκριμένου διαμερίσματος;

Αν ο κανονισμός της πολυκατοικίας δεν προβλέπει διαφορετικά, πιστεύω ότι η βλάβη πρέπει να επισκευαστεί με έξοδα της ιδιοκτησίας εφόσον το τμήμα της σωλήνωσης εξυπηρετεί αποκλειστικά αυτήν. Αν εξυπηρετεί περισσότερα από ένα διαμερίσματα η δαπάνη θα πρέπει να βαρύνει όλες τις ιδιοκτησίες ανάλογα με τα χιλιοστά της σχετικής κατηγορίας.

15.  Στην πολυκατοικία που διαμένω αποφασίστηκε από την συνέλευση η περίφραξη της αυλής με κάγκελα και η τοποθέτηση γκαραζόπορτας με μηχανισμό που θα λειτουργεί με τηλεχειρισμό. Πώς θα πρέπει να κατανεμηθεί το κόστος της κατασκευής;

Κατά την γνώμη μου η κατανομή της δαπάνης θα πρέπει να γίνει ως εξής:
Η δαπάνη για τα κάγκελα και τις πόρτες (συμπεριλαμβανομένης της γκαραζόπορτας) θα πρέπει να κατανεμηθεί ανάλογα με τα χιλιοστά γενικών δαπανών, όπου συμμετέχουν όλες οι ιδιοκτησίες της πολυκατοικίας. Αυτό διότι η επέμβαση αυτή γίνεται προς όφελος (ασφάλεια κ.λ.π.) όλων των ιδιοκτητών.
Το κόστος των μηχανισμών και αυτοματισμών, δεν πρέπει να θεωρηθεί δαπάνη κοινοχρήστων, αλλά να κατανεμηθεί εξ ίσου στους ιδιοκτήτες θέσεων στάθμευσης (καλυμμένες ή ακάλυπτες, και ένα μερίδιο ανά θέση στάθμευσης). Αν δεν υπάρχουν προσδιορισμένες θέσεις στάθμευσης, αλλά καθένας έχει ίσα δικαιώματα στάθμευσης και οι αυτοματισμοί θα πρέπει να κατανεμηθούν ανάλογα με τα παραπάνω χιλιοστά.

16.  Σύμφωνα με την πολιτική της πολυκατοικίας, η οποία δεν επιβεβαιώνεται από σχετικό κανονισμό, στο τέλος της σαιζόν θέρμανσης γεμίζει η δεξαμενή πετρελαίου, εν αναμονή του επόμενου χειμώνα. Ο διαχειριστής κατανέμει το κόστος του πετρελαίου στα διαμερίσματα. Εγώ όμως μέσα στο καλοκαίρι θα ξενοικιάσω το διαμέρισμα και θα φύγω από την πολυκατοικία. Πρέπει να συμμετάσχω στην παραπάνω δαπάνη;

Δεν είναι δυνατόν να σου επιβληθεί νομίμως συμμετοχή σου σε δαπάνη αγοράς πετρελαίου το οποίο ΘΑ καταναλωθεί στο μέλλον, όταν δεν θα κατοικείς πλέον στην πολυκατοικία. Γενικώς το πνεύμα τις νομοθεσίας που διέπει τις σχέσεις των ενοίκων των πολυκατοικιών είναι ότι αυτοί συμμετέχουν σε πραγματικές και όχι σε «θεωρητικές» δαπάνες.
Επί πλέων εάν υπάρχει αυτονομία θέρμανσης, η κατανομή της δαπάνης γίνεται ΑΦΟΥ καταναλωθεί το πετρέλαιο (πού αγοράζεται με χρήματα από το αποθεματικό ταμείο της πολυκατοικίας) και με συνυπολογισμό του πραγματικού χρόνου χρήσης της θέρμανσης, και όχι εκ των προτέρων και κατ' εκτίμηση.
Βέβαια προκύπτει το θέμα εάν κατά την είσοδό σου στην πολυκατοικία υπήρχε πετρέλαιο στου οποίου συμμετείχες την κατανάλωση χωρίς όμως να πληρώσεις το ποσό που σου αναλογούσε στην δαπάνη αγοράς του.
Πρέπει όμως εδώ να σημειώσω ότι σωστό είναι, για λόγους πυρασφάλειας, η δεξαμενή πετρελαίου να παραμένει άδεια κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Έτσι σε ετήσια βάση μειώνουμε στο μισό τις πιθανότητες ατυχήματος από ανάφλεξη του καυσίμου.

17.  Στην πολυκατοικία μας πρόσφατα τοποθετήθηκε ασανσέρ. Πως γίνεται η κατανομή του λογαριασμού ηλεκτρικού ρεύματος κοινοχρήστων χώρων, με δεδομένο ότι από τον ίδιο μετρητή τροφοδοτείται το ασανσέρ, ο φωτισμός του κλιμακοστασίου αλλά και το σύστημα θέρμανσης;

Αυτό που συμβουλεύω είναι η κατανομή του λογαριασμού ανάλογα με τα χιλιοστά κοινοχρήστων. Τυπικά βέβαια θα πρέπει ένα μέρος της κατανάλωσης να κατανέμεται με τα χιλιοστά ασανσέρ, ένα μέρος με τα χιλιοστά θέρμανσης, το υπόλοιπο με τα χιλιοστά κοινοχρήστων και όλα τα πάγια με τα χιλιοστά συνιδιοκτησίας.
Επειδή όμως αυτό είναι εξαιρετικά πολύπλοκο, ίσως απαιτείται η εγκατάσταση επιμέρους μετρητών για κάθε λειτουργία, και οι διαφορές είναι αμελητέες, συνιστώ να απλουστευθούν τα πράγματα και να κατανέμεται ολόκληρο το ποσό με τα χιλιοστά κοινοχρήστων.

18.  Στην πολυκατοικία μας υπάρχουν 5 ιατρεία. Ο κανονισμός επιτρέπει την λειτουργία τέτοιας επαγγελματικής στέγης. Αυτά δέχονται πολλούς ασθενείς καθημερινά . Πρέπει τα κοινόχρηστα των ιατρείων να υπολογίζονται ανάλογα με τα χιλιοστά της οριζόντιας ιδιοκτησίας; Ή υπάρχει κάποια ειδική αντιμετώπιση λόγω της αυξημένης επιβάρυνσης π.χ. του ασανσέρ, του φωτισμού και της καθαριότητας των κοινοχρήστων χώρων από την αυξημένη κίνηση των πελατών των ιατρείων;

Η χρήση μιας ιδιοκτησίας δεν αλλάζει τα χιλιοστά συμμετοχής της στις δαπάνες, εκτός αν κάτι τέτοιο προβλέπεται από τον κανονισμό.

19.  Στο υπόγειο της πολυκατοικίας μας υπάρχει ένας χώρος ο οποίος στην οριζόντια ιδιοκτησία εμφανίζεται σαν αποθήκη και για αυτό το λόγο δεν έχει συμμετοχή στις δαπάνες κοινοχρήστων. Στην πραγματικότητα όμως αυτή η αποθήκη έχει μετατραπεί σε διαμέρισμα που χρησιμοποιείται από την ιδιοκτήτρια. Δεν θα έπρεπε να πληρώνει και αυτό κοινόχρηστα άσχετα με το τι προβλέπει η οριζόντια ιδιοκτησία; Τι μπορώ να κάνω;

Πρέπει να ζητήσεις από τους λοιπούς συνιδιοκτήτες να γίνει μεταβολή της οριζόντιας ιδιοκτησίας, τουλάχιστον όσον αφορά την κατανομή των δαπανών. Αυτό μπορεί να γίνει με απλή απόφαση της γενικής συνέλευσης της πολυκατοικίας (βλέπε κανονισμό για το πώς συγκαλείται και διεξάγεται), στο πρακτικό της οποίας θα αναγραφούν οι μεταβολές στην κατανομή των χιλιοστών και θα υπογραφεί από όλους τους συνιδιοκτήτες. Για να έχεις όμως ποιο ισχυρή θέση σε περίπτωση αμφισβήτησης στο μέλλον, ή σε περίπτωση που κάποιες ιδιοκτησίες πωληθούν, καλύτερα είναι η μεταβολή να γίνει με συμβολαιογραφικό έγγραφο, το οποίο θα μεταγραφεί στο υποθηκοφυλακείο. Οι δαπάνες που θα προκύψουν στην περίπτωση αυτή βαρύνουν τον ιδιοκτήτη της αποθήκης ο οποίος με την μετατροπή πού έκανε κατέστησε αναγκαία την τροποποίηση του κανονισμού.
Αν κάποιοι συνιδιοκτήτες δεν δεχτούν να συμπράξουν στα παραπάνω, μπορείς να απευθυνθείς στο τοπικό πολεοδομικό γραφείο και να μάθεις αν είναι νόμιμη η μετατροπή της αποθήκης σε κατοικία, και αν όχι να ζητήσεις να αποκατασταθεί η νομιμότητα.
Ακόμη μπορείς να κάνεις αγωγή στο αρμόδιο δικαστήριο, και να ζητήσεις να συμμετέχει το διαμέρισμα/αποθήκη στις δαπάνες κοινοχρήστων. Καλό είναι για όλα αυτά να συμβουλευτείς τον δικηγόρο σου.

20.  Στην πολυκατοικία μας, ένας από τους συνιδιοκτήτες δεν πλήρωνε τα κοινόχρηστα για χρόνια και τελικά υποχρεώθηκε με δικαστική απόφαση. Προέκυψε λοιπόν κόστος από την αμοιβή του δικηγόρου. Πως πρέπει να γίνει ο επιμερισμός του κόστους του δικηγόρου; Χιλιοστά κοινοχρήστων ή ίσα μερίδια;

Κατ' αρχήν θα έπρεπε να ζητήσετε από το δικαστήριο, τα δικηγορικά και όποια άλλα έξοδα να καταλογιστούν στον αντίδικο.
Αν το κάνατε και δεν έγινε δεκτό από το δικαστήριο, ή δεν το κάνατε καθόλου, τότε τα έξοδα αυτά πρέπει να πληρωθούν από τους συνιδιοκτήτες ανάλογα με το ποσοστό συνιδιοκτησίας.
Επαναλαμβάνω για άλλη μια φορά, ότι δεν υπάρχει εξίσου κατανομή σε δαπάνες κοινοχρήστων.

21.  Αντικαταστήσαμε την πόρτα εισόδου της πολυκατοικίας μου και οι συνιδιοκτήτες μου επιμένουν ότι η δαπάνη αυτή θα πρέπει να καταμεριστεί ανάλογα με τα χιλιοστά κοινοχρήστων. Εγώ διαφωνώ γιατί δεν δέχομαι ότι μακροπρόθεσμα η πολυκατοικία με τις επισκευές και αντικαταστάσεις θα «ξανακτιστεί» από την αρχή και θα πληρωθεί με απ' όλους ανάλογα με τα χιλιοστά.

Φυσικά θα γίνει η ξανακτιστεί από την αρχή βάση χιλιοστών. Με τον ίδιο τρόπο επίσης αγοράστηκε: Όταν αγόρασες την ιδιοκτησία σου, αγόρασες και ένα ποσοστό από τους κοινόκτητους και κοινόχρηστους χώρους και εγκαταστάσεις, ανάλογο με το μέγεθος (και αξία) της ιδιοκτησίας σου. Αυτό το ποσοστό ονομάζεται «ιδανικό μερίδιο» διότι αποτελεί ένα ποσοστό του όλου και όχι ένα συγκεκριμένο «υλικό» κομμάτι. Αυτό το ποσοστό αναγράφεται και στο συμβόλαιό σου.
Τώρα λοιπόν καλείσαι να συμμετάσχεις στις δαπάνες που απαιτούνται για τα κοινόκτητα και κοινόχρηστα αυτά πράγματα.
Επειδή δεν μπορείς όμως να επισκευάσεις μόνο το ιδανικό σου μερίδιο επί της πόρτας εισόδου, θα πληρώσεις το μερίδιο που σου αναλογεί από την συνολική δαπάνη επισκευής ή αντικατάστασης της. Το μερίδιο αυτό είναι ανάλογο με το (ιδανικό) μερίδιο σου επί της πόρτας, δηλαδή ανάλογο με τα χιλιοστά σου.
Τώρα εκ του αντιθέτου:
Αν η συμμετοχή των συνιδιοκτητών της πολυκατοικίας στις παραπάνω δαπάνες αποκατάστασης των κοινοχρήστων, γινόταν εξίσου, τότε μετά την πάροδο μιας π.χ. τριακονταετίας, και αφού όλα τα κοινόχρηστα πράγματα και εγκαταστάσεις θα είχαν επισκευαστεί και αντικαταστεί τουλάχιστον μία φορά, τότε κάθε συνιδιοκτήτης θα είχε ίσο μερίδιο συνιδιοκτησίας επ' αυτών, πράγμα που θα ήταν βέβαια αντίθετο με την οριζόντια ιδιοκτησία του κτιρίου, η οποία προβλέπει ένα συγκεκριμένο ποσοστό για κάθε ιδιοκτήτη και όχι ίδια αναλογία για όλους.

22.  Σε πολυκατοικία με αυτονομία θέρμανσης, ποιόν βαρύνει η δαπάνη αντικατάστασης της ηλεκτροβάνας θέρμανσης ενός διαμερίσματος (που βρίσκεται εγκατεστημένη στον κοινόχρηστο χώρο της πολυκατοικίας); Δεν υπάρχει συγκεκριμένη μνεία στον κανονισμό.

Η άποψη μου είναι ότι μια ηλεκτροβάνα αφορά και εξυπηρετεί μία μόνο ιδιοκτησία και άρα ανήκει στην ιδιοκτησία αυτή. Ως εκ τούτου, η δαπάνη επισκευής ή αντικατάστασης της πρέπει να βαρύνει την ιδιοκτησία αυτή.
Το θέμα βέβαια γίνεται πιο πολύπλοκο διότι η λειτουργία της ηλεκτροβάνας ενδέχεται σε ορισμένες περιπτώσεις να επηρεάζει και άλλα διαμερίσματα: Αν π.χ. η ηλεκτροβάνα χαλάσει και κολλήσει στην θέση ανοικτή, τότε το διαμέρισμα θερμαίνεται χωρίς να καταγράφεται στον μετρητή του . Τότε ο διαχειριστής θα πρέπει να καλέσει τον ιδιοκτήτη του διαμερίσματος, να την επισκευάσει ή αντικαταστήσει άμεσα. Αν αυτός δεν το κάνει, πρέπει να επιληφθεί ο ίδιος ο διαχειριστής και να χρεώσει τον ιδιοκτήτη.
Εναλλακτικά το θέμα θα μπορούσε να συζητηθεί σε συνέλευση και να δοθεί απάντηση με την συνήθη διαδικασία της πλειοψηφίας.

23.  Ενοικίασα ένα διαμέρισμα σε ένα καινούριο κτίριο. Ο διαχειριστής έβαλε δυο τόνους πετρέλαιο τους οποίους ζήτησε και πληρώθηκε από τους ενοίκους ανάλογα με τα χιλιοστά καθενός. Τώρα που καταναλώθηκε το πετρέλαιο μας ζητάει να πληρώσουμε το ίδιο πετρέλαιο ανάλογα με την κατανάλωση μας, για να έχει χρήματα να αγοράσει καινούργιο πετρέλαιο. Είναι σωστό;

Κατά την γνώμη μου ο ποιο σωστός και ξεκάθαρος τρόπος για να αντιμετωπίσετε το θέμα είναι ο εξής:
Όταν ο νέος ένοικος ενοικιάσει μία ιδιοκτησία πρέπει να καταβάλει στον διαχειριστή το αποθεματικό. Με το αποθεματικό αυτό πληρώνονται οι διάφορες δαπάνες, μεταξύ των οποίων και η αγορά του πετρελαίου.
Τέλος κάθε μήνα, μετριέται το πετρέλαιο που έχει καταναλωθεί (απ' αυτό που αγοράστηκε με το αποθεματικό) και κατανέμεται στους ενοίκους με τον τρόπο που ορίζει ο κανονισμό, η οριζόντια ιδιοκτησία της πολυκατοικίας και οι υφιστάμενοι νόμοι. Όταν ο ένοικος ξενοικιάσει την ιδιοκτησία και φύγει από την πολυκατοικία, και εφόσον δεν υπάρχουν οφειλές, του επιστρέφεται (άτοκα) το αποθεματικό που είχε καταβάλει.

24.  Εδώ και 2 χρόνια επισκευάσαμε το ασανσέρ της πολυκατοικίας μας με κόστος περίπου 2.000 ευρώ. Από τότε μαλώσαμε γιατί δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε στον τρόπο κατανομής της δαπάνης στους συνιδιοκτήτες. Ο κανονισμός της πολυκατοικίας αναγράφει τα χιλιοστά για "συντήρηση και λειτουργία" και όχι για επισκευή η αντικατάσταση όλου του ασανσέρ. Έχουμε κάνει αρκετές συνελεύσεις και καθένας φέρνει το γνωστό του δικηγόρο με τη δικιά του ερμηνεία και χωρίς αποτέλεσμα. Θα ήθελα να μάθω αν υπάρχει κάποιος υπεύθυνος (νομαρχία, υπουργείο, δικηγόρος, σύλλογος ) που θα μπορούσε να μας δώσει μια γραπτή , υπεύθυνη απάντηση για το θέμα.

Για μένα είναι προφανές ότι η κατανομή ΟΠΟΙΑΣ δαπάνης αφορά το ασανσέρ θα πρέπει να γίνει ανάλογα με τα χιλιοστά του ασανσέρ. Δυστυχώς αυτό είναι η γνώμη μου και φυσικά μπορεί δεν θα γίνει δεκτή από αυτούς τους οποίους δεν συμφέρει.
Η λύση για να λάβετε γραπτή και υπεύθυνη (και επιπλέον δεσμευτική) απάντηση είναι προφανής και απλή: Θα προσφύγετε στο αρμόδιο δικαστήριο! Ο διαχειριστής της πολυκατοικίας θα εξουσιοδοτηθεί από την πλειοψηφία και θα καταθέσει αγωγή κατά της μειοψηφίας. Το δικαστήριο θα ακούσει τα επιχειρήματα και των δύο πλευρών και θα αποφασίσει. Δεν χρειάζεται να τσακώνεστε. Μ΄ αυτόν τον τρόπο λύνονται οι διαφορές στον πολιτισμένο κόσμο.

25.  Σε διαμέρισμά μου έχει παρουσιασθεί ρωγμή στην πλάκα του ταβανιού που αποτελεί και την στέγη της πολυκατοικίας. Η επισκευή της πλάκας (τσιμεντενέσεις) επιβαρύνει τον ιδιοκτήτη του διαμερίσματος ή όλη την πολυκατοικία και με ποια αιτιολόγηση;

Η στέγη της οικοδομής (ανεξάρτητα από τον τρόπο κατασκευής) σύμφωνα με το άρθρο 2, παρ. 1, του νόμου 3741/1929 ανήκει στα πράγματα αναγκαστικής συνιδιοκτησίας, δηλ. ανήκει σε όλους τους συγκυρίους των διαμερισμάτων της πολυκατοικίας. Είναι ευνόητο ότι η δαπάνη για κάθε επέμβαση επί της στέγης (επισκευή, μόνωση κ.λ.π.), βαρύνει την συνιδιοκτησία της πολυκατοικίας. Το ίδιο ισχύει και για όλα τα βασικά δομικά στοιχεία της οικοδομής όπως πλάκες μεταξύ ορόφων, κολώνες, δοκοί, θεμέλια κ.λ.π.

Με εκτίμηση,

Δασκαλάκης Αντώνης

Μηχανολόγος Μηχανικός

Msc Παραγωγή & Διαχείριση Ενέργειας ΕΜΠ