Τρίτη 18 Ιουνίου 2013

Φίλτρα Νερού - Συχνές Ερωτήσεις

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΝΕΡΟ

Γιατί το νερό είναι σημαντικό για τον άνθρωπο;
Το νερό είναι απαραίτητο στοιχείο του ανθρώπινου σώματος. Το σώμα μας αποτελείται από 60 με 70% νερό. Ο άνθρωπος μπορεί να επιβιώσει χωρίς τροφή μέχρι και για 2 μήνες ενώ χωρίς νερό μόλις για μερικές ημέρες. Κάθε σύστημα του οργανισμού μας χρειάζεται νερό για τη σωστή λειτουργία. Μερικές από τις λειτουργίες του νερού στον ανθρώπινο οργανισμό είναι ο έλεγχος της θερμοκρασίας του σώματος, η ενυδάτωση και προστασία των ιστών, η μεταφορά των θρεπτικών στοιχείων από τις τροφές στα κύτταρα και η αποβολή των στοιχείων που δεν χρειάζεται ο οργανισμός.
Όταν το νερό περιέχει ξένα στοιχεία οι λειτουργίες αυτές και τα όργανα που τις επιτελούν επιβαρύνονται σταδιακά και αθροιστικά όπου οι επιπτώσεις εμφανίζονται μετά από χρόνια και συνδέονται με διάφορες ασθένειες.

Πόσο νερό πρέπει να πίνουμε; Πρέπει να πίνουμε περίπου 2 με 2,5 λίτρα νερό την ημέρα. Η ποσότητα διαφέρει για κάθε άνθρωπο ανάλογα με το βάρος, τον τρόπο ζωής, το είδος της εργασίας και με το αν ασκείται συστηματικά.

Γιατί πρέπει να φιλτράρουμε το νερό; Το νερό είναι ο καλύτερος διαλύτης και καθώς περνάει από τις διάφορες φάσεις του κύκλου του, διαλύει διάφορες ουσίες και στοιχεία τα οποία προστίθενται στη σύστασή του. Πολλές από τις ουσίες αυτές είναι επιβαρυντικές για τον άνθρωπο, όπως το χλώριο για την απολύμανση του νερού του δικτύου, τα νιτρικά άλατα από τα λιπάσματα, οργανικές ουσίες από τα φυτοφάρμακα, τα βαρέα μέταλλα από τα απόβλητα βιομηχανιών κ.α.

Γιατί το νερό του δικτύου των πόλεων περιέχει χλώριο; Το χλώριο είναι ο πιο διαδεδομένος τρόπος απολύμανσης του νερού στα δίκτυα ύδρευσης των πόλεων. Σε συγκεκριμένες ποσότητες έχει την ιδιότητα να σκοτώνει τους μικροοργανισμούς που μπορεί να βρίσκονται στο νερό. Σε αυξημένες ποσότητες είναι βλαβερό για τον οργανισμό καθώς είναι πολύ τοξικό και έχει συνδεθεί με διαφόρων ειδών καρκίνους.

Πως μπορώ να ξέρω τι περιέχει το νερό που πίνουμε; Για να μάθουμε την ακριβή σύσταση του νερού πρέπει να κάνουμε χημική και μικροβιολογική ανάλυση του νερού. Η χημική ανάλυση αφορά τις χημικές ουσίες που μπορεί να περιέχει (χλώριο, μαγνήσιο, νάτριο, ασβέστιο, σίδηρο, βαρέα μέταλλα, κλπ), ενώ η μικροβιολογική ανάλυση αφορά την παρουσία μικροοργανισμών στο νερό. Οι αναλύσεις αυτές γίνονται σε ειδικά εργαστήρια που διαθέτουν τον απαραίτητο εξοπλισμό.

Τι είναι τα ολικά διαλυμένα στερεά (TDS, Total Dissolved Solids); Ολικά διαλυμένα στερεά (Total Dissolved Solids, TDS) είναι η συνολική ποσότητα των φορτισμένων ιόντων, συμπεριλαμβανομένων των μεταλλικών στοιχείων, αλάτων και μετάλλων που είναι διαλυμένα σε συγκεκριμένο όγκο νερού. Τα TDS, που είναι βασισμένα στην αγωγιμότητα, μετρούνται σε μέρη ανά εκατομμύριο (parts per million, ppm). Τα TDS περιλαμβάνουν όλα τα αγώγιμα ανόργανα στοιχεία που υπάρχουν εκτός από τα μόρια του νερού και τα αιωρούμενα στερεά.
Τα TDS επηρεάζουν οτιδήποτε καταναλώνει, χρησιμοποιεί ή ζει στο νερό, όπως υδραυλικές εγκαταστάσεις, σωληνώσεις, εργαστήρια, ψάρια και φυτά.
Για τους ανθρώπους, όσο πιο χαμηλή είναι η τιμή των TDS τόσο πιο αποδοτικά ενυδατώνονται τα μόρια του ανθρώπινου σώματος. Όσο μεγαλύτερη είναι η τιμή των TDS τόσο μεγαλύτερη είναι και η πιθανότητα της ύπαρξης επιβλαβών στοιχείων στο νερό που μπορούν να θέσουν την υγεία σε κίνδυνο ή να μειώσουν δραστικά την απορρόφηση του νερού στο ανθρώπινο σώμα.

Τι είναι το σκληρό νερό; Το σκληρό νερό είναι το νερό που περιέχει ασβέστιο και μαγνήσιο τα οποία δημιουργούν επικαθήσεις στις σωληνώσεις και στις συσκευές που χρησιμοποιούν νερό. Υπάρχουν πολλές μονάδες που μετράμε τη σκληρότητα, αλλά οι πιο συχνές είναι οι Γαλλικοί Βαθμοί, οι Γερμανικοί Βαθμοί, τα μικρογραμμάρια ανά λίτρο (mg/l) ισοδύναμου CaCO3 και τα grains per gallon (gpg).
Στο δίκτυο ύδρευσης στην Αθήνα το νερό έχει περίπου 13 Γαλλικούς βαθμούς σκληρότητα ενώ σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας ξεπερνάει τους 100 βαθμούς σκληρότητας.
Ο παρακάτω πίνακας δείχνει τη σχέση μεταξύ των μονάδων αυτών καθώς και μία κατηγοριοποίηση του νερού ανάλογα με την σκληρότητα (κατ’ εκτίμηση).

Μαλακό νερό               0-6 Γαλλικοί βαθμοί
Μέτρια σκληρό νερό    6-12 Γαλλικοί βαθμοί
Σκληρό νερό               12-18 Γαλλικοί βαθμοί
Πολύ σκληρό νερό      >18 Γαλλικοί βαθμοί

1 Γαλλικός Βαθμός=10 mg/l CaCO3
1 Γερμανικός Βαθμός=17,848 mg/l CaCO3
1 gpg=17,118 mg/l CaCO3

Τι προβλήματα δημιουργεί το σκληρό νερό; Το σκληρό νερό προκαλεί πολλά προβλήματα στις σωληνώσεις όπου το ασβέστιο και το μαγνήσιο επικάθονται στα τοιχώματα των σωλήνων και δημιουργείται ένα στρώμα από άλατα, με αποτέλεσμα οι σωλήνες να φθείρονται και η διάμετρος τους να μειώνεται σταδιακά με το χρόνο. Αυτό συνεπάγεται ότι μειώνεται και η ροή του νερού προς τις βρύσες και τις συσκευές. Στις συσκευές που χρησιμοποιούν νερό όπως το πλυντήριο, θερμοσίφωνας, βραστήρας και καφετιέρα, οι εναποθέσεις αλάτων μειώνουν την απόδοση των συσκευών αυξάνοντας την κατανάλωση ρεύματος και τη συχνότητα συντήρησης και βλαβών.
Επίσης, στο πλύσιμο των ρούχων τα άλατα αυτά εμποδίζουν τα σαπούνια και απορρυπαντικά να δημιουργήσουν αφρό γιατί μέρος των αυτών ενώνεται με το ασβέστιο και το μαγνήσιο και δημιουργούν ένα μίγμα όπου αφενός δυσκολεύει αισθητά το ξέπλυμα και αφετέρου χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε μεγαλύτερη ποσότητα. Επιπλέον, το μίγμα σαπουνιού και αλάτων δεν επιτρέπει τον αποτελεσματικό καθαρισμό των ρούχων και τα κάνει πιο σκληρά, ενώ όταν κάνουμε μπάνιο και λουζόμαστε παραμένει στο δέρμα και τα μαλλιά. Τα προβλήματα αυτά παρουσιάζονται στο πλύσιμο πιάτων, ποτηριών, μαγειρικών σκευών, το αυτοκινήτου, καθώς μετά την πλύση υπάρχουν λευκά στίγματα.

Είναι ασφαλές να πίνουμε νερό από γεώτρηση; Εξαρτάται. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να γίνεται χημική και μικροβιολογική ανάλυση του νερού και να εκτιμάται κατά πόσο το νερό της γεώτρησης είναι πόσιμο.

Ποια πρέπει να είναι η σύσταση του νερού; Η σύσταση του νερού πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ ορισμένων αποδεκτών ορίων για κάθε συστατικό, τα οποία αποτελούν τα πρότυπα ποιότητας και θεσπίζονται από το νόμο. Τα πρότυπα ποιότητας αυτά, στην Ελλάδα, καθορίζονται με την Κοινή Υπουργική Απόφαση Υ2/2600/2001 που αποτελεί συμμόρφωση της Ελληνικής Νομοθεσίας προς την Οδηγία 98/83 της Ευρωπαϊκής Ένωσης Νομοθεσία Πόσιμου Νερού.


ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΦΙΛΤΡΑ

Τι φίλτρα χρειάζομαι στο σπίτι μου;
Τα φίλτρα που χρειάζονται για την επεξεργασία του νερού που καταναλώνει μία οικογένεια εξαρτώνται από την αρχική σύσταση του νερού προς επεξεργασία. Αν έχει αυξημένη περιεκτικότητα σε άλατα, θα χρειαστεί σύστημα με μεμβράνη αντίστροφης όσμωσης για το πόσιμο νερό. Αν το νερό είναι σκληρό, θα χρειαστεί αποσκληρυντής για όλο το σπίτι. Σε κάθε περίπτωση, όμως, είναι χρήσιμο να τοποθετηθούν φίλτρα ιζημάτων στην κεντρική παροχή και φίλτρα ενεργού άνθρακα στις βρύσες για την απομάκρυνση του χλωρίου (και όχι μόνο) από το νερό του δικτύου που στις περισσότερες πόλεις προστίθεται για την απολύμανσή του. Επίσης, προτείνουμε και την χρήση φίλτρου αποχλωρίωσης για το νερό που κάνουμε μπάνιο.

Τι είναι Όσμωση και τι η Αντίστροφη Όσμωση και πως λειτουργούν; Η όσμωση είναι ένα φαινόμενο το οποίο βασίζεται στην αρχή της ισορροπίας. Όταν δύο διαλύματα νερού που έχουν διαφορετικές συγκεντρώσεις σε άλατα αναμιχθούν, προκύπτει ένα μόνο διάλυμα με σταθερή συγκέντρωση αλάτων. Όταν τα δύο διαλύματα αυτά χωρίζονται από μία ημιπερατή μεμβράνη (την οποία διαπερνά μόνο το νερό και όχι τα άλατα), το νερό από το διάλυμα με τη μικρότερη συγκέντρωση αλάτων θα περάσει από τη μεμβράνη προς το διάλυμα του νερού με τη μεγαλύτερη συγκέντρωση (Α). Μετά από λίγο, το ύψος του νερού από τη μία πλευρά θα είναι μεγαλύτερο από την άλλη. Η διαφορά ύψους αυτή είναι η οσμωτική πίεση (Β), και η διαδικασία της ισορροπίας είναι η όσμωση.
Antistrofi osmosi

Αν ασκήσουμε πίεση ίση ή μεγαλύτερη με την οσμωτική, τότε συμβαίνει το αντίθετο φαινόμενο, το οποίο ονομάζεται αντίστροφη όσμωση. Το νερό περνάει από τη μεμβράνη, ενώ τα άλατα δεν περνάνε (Γ).
Έτσι, από τη μία πλευρά θα έχουμε καθαρό νερό και από την άλλη θα έχουμε νερό με συγκέντρωση αλάτων μεγαλύτερη από την αρχική (και γι’ αυτό ονομάζεται συμπύκνωμα).
Ενδεικτικά, για νερά με χαμηλή συγκέντρωση αλάτων η πίεση αυτή είναι μέχρι 6 bar, για υφάλμυρα νερά είναι 10-20 bar, ενώ για θαλασσινό νερό είναι περίπου 60 bar.

Τι είναι η μεμβράνη Αντίστροφης Όσμωσης; Η μεμβράνη αντίστροφης όσμωσης είναι μια ημιπερατή μεμβράνη από πολυαμίδιο με πόρους της τάξης του 0,0001 μm (1000μm = 1 χιλιοστό). Οι πόροι είναι τόσο μικροί που επιτρέπουν μόνο το νερό να τους διαπερνά παρακρατώντας οτιδήποτε άλλο μπορεί να περιέχει το νερό (ακόμα και μικρόβια). Η απομάκρυνση των ουσιών από το νερό είναι από 95% μέχρι 99,5%.

Ποιοι παράγοντες επηρεάζουν την ποσότητα και την ποιότητα του παραγόμενου νερού στην Αντίστροφη Όσμωση; Οι σημαντικότεροι παράγοντες είναι:
1.Πίεση: Όσο μεγαλύτερη είναι η πίεση του νερού, τόσο μεγαλύτερη είναι και ποσότητα νερού θα παράγεται. Η ελάχιστη πίεση του νερού είναι 50 psi.
2.Θερμοκρασία: Η ιδανική θερμοκρασία νερού για σύστημα Αντίστροφης Όσμωσης είναι 25οC. Θερμοκρασία 5οC θα προκαλέσει μείωση της παραγωγής νερού στο μισό από αυτή των 25οC. Η μέγιστη θερμοκρασία νερού συνιστάται στους 30οC.
3. TDS (Ολικά διαλυμένα στερεά): Όσο υψηλότερη είναι η τιμή των TDS στο νερό που θα περάσει από την μεμβράνη, τόσο λιγότερη ποσότητα νερού παράγεται. Τα οικιακά συστήματα μπορούν να επεξεργαστούν μέχρι 2000 ppm.

Πώς είναι η γεύση του παραγόμενου νερού μετά από Αντίστροφη Όσμωση; Το νερό από τη φύση του είναι άχρωμο, άοσμο και άγευστο. Η γεύση και η οσμή που νομίζουμε ότι έχει οφείλεται στις ουσίες που περιέχονται στο νερό και κυρίως το χλώριο και τα άλατα. Η γεύση του χλωρίου είναι δυσάρεστη ενώ τα άλατα (μαγνησίου, ασβεστίου, καλίου και νατρίου) όταν είναι σε μικρές ποσότητες, προσδίδουν μια πιο ευχάριστη γεύση. Η υπερβολική ποσότητα αλάτων λειτουργεί αρνητικά στη γεύση.

Υπάρχει διαφορά γεύσης στα ποτά και ροφήματα με την χρήση παραγόμενου νερού από σύστημα επεξεργασίας νερού με αντίστροφη όσμωση; Από τη στιγμή που έχουν αφαιρεθεί όλες οι επιβαρυντικές ουσίες από το νερό, τα ροφήματα θα μπορέσουν να απελευθερώσουν πλήρως τη γεύση και το άρωμα τους χωρίς να επηρεάζονται από το χλώριο και τα άλατα που θα υπήρχαν στο νερό χωρίς επεξεργασία.

Κάθε πότε αλλάζουμε τα φίλτρα; Η διάρκεια των φίλτρων εξαρτάται από την ποιότητα του νερού και την κατανάλωση. Η αλλαγές των φίλτρων γίνεται σύμφωνα με τον παρακάτω πίνακα:

                                                                  ΔΙΑΡΚΕΙΑ                   ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
ΦΙΛΤΡΟ ΙΖΗΜΑΤΩΝ                                  3-6 μήνες                         6 μήνες
ΦΙΛΤΡΟ ΕΝΕΡΓΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ                    6-9 μήνες                         6 μήνες
ΜΕΜΒΡΑΝΗ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗΣ ΟΣΜΩΣΗΣ     12-18 μήνες                     12 μήνες
ΜΕΤΑΦΙΛΤΡΟ ΕΝΕΡΓΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ          12 μήνες                          12 μήνες
ΛΑΜΠΑ UV                                                12 μήνες                          12 μήνες
   
Παρατηρήσεις σχετικά με τις αλλαγές φίλτρων:
1. Ο χρόνος που προτείνεται για την αντικατάσταση είναι προληπτικός, έχει υπολογιστεί από την μέση κατανάλωση για την οποία προορίζεται το κάθε σύστημα και περιέχει όριο ασφαλείας.
2. Η λάμπα υπεριώδους ακτινοβολίας (UV) πρέπει να αλλαχθεί στους 12 μήνες (9000 ώρες) ανεξάρτητα αν λειτουργεί διότι μετά την πάροδο των 12 μηνών έχει μειωθεί η απόδοση της και δεν παραμένει αποτελεσματική στην απολύμανση του νερού.
3. ΔΕΝ υπάρχει ακριβής τρόπος να ελέγξουμε το χρόνο που απομένει σε ένα φίλτρο ή μεμβράνη. Το μόνο που μπορεί να ελεγχθεί είναι το αν παραμένει αποδοτικό τη στιγμή του ελέγχου.
4. Το φίλτρο ιζημάτων μπορεί να ελεγχθεί από τη διαφορά πίεσης του νερού πριν και μετά το φίλτρο.
5. Το φίλτρο ενεργού άνθρακα μπορεί να ελεγχθεί από την παρουσία χλωρίου στο νερό μετά το φίλτρο.
6. Η μεμβράνη αντίστροφης όσμωσης μπορεί να ελεγχθεί από τη διαφορά των ολικών διαλυμένων στερεών (TDS) του νερού πριν και μετά τη μεμβράνη και από την ποσότητα του νερού που παράγει.

Φίλτρα Νερού - Αντιμετώπιση

Αντιμετώπιση


Η αντιμετώπιση των προβλημάτων του νερού βασίζεται στην τεχνολογία συστημάτων επεξεργασίας νερού και περιλαμβάνουν:

Φίλτρα ενεργού άνθρακα
Ο ενεργός άνθρακας είναι μαύρη, στερεή εξαιρετικά πορώδες ουσία που έχει την ικανότητα να προσελκύει και να συγκρατεί συγκεκριμένα χημικά, τα οποία προσροφούνται στην επιφάνεια του καθώς το υπό καθαρισμό νερό το διαπερνά. Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική τεχνολογία για την απομάκρυνση του υπολειμματικού χλωρίου, των οργανικών ουσιών (π.χ. φυτοφάρμακα) καθώς και την απομάκρυνση οσμών, γεύσεων και χρώματος. Δεν θεωρείται κατάλληλη τεχνολογία για την απομάκρυνση αλάτων ή μεγάλων συγκεντρώσεων χημικών. Συχνά τα φίλτρα ενεργού άνθρακα χρησιμοποιούνται ως προ-φίλτρα σε συστήματα αντίστροφης όσμωσης. Τα φίλτρα πρέπει να αντικαθίσταται συχνά, αλλά είναι δύσκολο να γνωρίζουμε το πότε ακριβώς πρέπει να γίνει η αντικατάσταση. Σε περίπτωση που δεν αλλαχθεί εγκαίρως μπορεί να αποτελέσει επικίνδυνη πηγή βακτηρίων και οσμών.

Αντίστροφη όσμωση
Η αντίστροφη όσμωση είναι η διαδικασία κατά την οποία το υπό καθαρισμό νερό, με την εφαρμογή πίεσης περνάει από μια ημιπερατή μεμβράνη με μικροσκοπικές οπές, οι οποίες εμποδίζουν τη δίοδο ακαθαρσιών ακόμη και μικροβίων. Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική τεχνολογία για την απομάκρυνση ανόργανων συστατικών, νιτρικών, θειικών, σκληρότητας, μικροβίων, σωματιδίων ενώ απομακρύνεται και μικρό ποσοστό φυτοφαρμάκων. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι μεμβράνες μπορούν να κορεστούν στην περίπτωση χρήσης σκληρού νερού. Στην περίπτωση αυτή απαιτείται αντικατάσταση των μεμβρανών, γεγονός που επιβαρύνει το λειτουργικό κόστος. Επιπλέον απαιτείται, αρχικά προφίλτρανση και αποσκλήρυνση του νερού. Αν και η αντίστροφη όσμωση είναι αποτελεσματική στην απομάκρυνση βακτηρίων και ιών, συνίσταται να χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με λάμπα υπεριώδους (UV) στο τέλος, ή και με προ-χλωρίωση.

Υπεριώδης ακτινοβολία (Ultra Violet)
Στην τεχνική αυτή, το νερό περνά μέσω ενός θαλάμου όπου εκτίθεται σε υπεριώδης ακτινοβολία που έχει την ικανότητα να καταστρέφει αποτελεσματικά βακτήρια και ιούς. Απαιτείται, προφίλτρανση για αφαίρεση της θολερότητας, διότι οι μικροοργανισμοί καλύπτονται πίσω από τα σωματίδια που προκαλούν τη θολερότητα. Παράλληλα η UV λάμπα πρέπει να διατηρείται πάντα καθαρή.

Χλωρίωση Αποτελεί την πιο διαδεδομένη μέθοδο απολύμανσης για το πόσιμο νερό. Συνίσταται στην απελευθέρωση του χλωρίου στην παροχή του νερού. Σε κατάλληλες συγκεντρώσεις το χλώριο καταστρέφει βακτήρια και ιούς. Απαιτείται μεγάλη προσοχή στην ποσότητα χορήγησης του χλωρίου, διότι σε περιπτώσεις υπερχλωρίωσης, δημιουργούνται αρνητικές επιπτώσεις για την ανθρώπινη υγεία. Επιπλέον όταν το νερό, περιέχει οργανικές ενώσεις, το χλώριο παράγει χλωριωμένες επιβλαβής ενώσεις.

Οζόνωση Με τη χρήση όζοντος, καταστρέφονται οι μικροοργανισμοί αλλά όχι τα κρυπτοσπορίδια, ενώ παράλληλα απομακρύνονται αποτελεσματικά οργανικά συστατικά συμπεριλαμβανομένων και των φυτοφαρμάκων. Η οζόνωση χρησιμοποιείται συχνά σε συνδυασμό με φίλτρο ενεργού άνθρακα.

Ιοντο- εναλλαγή
Κατά την τεχνική αυτή, το νερό διοχετεύεται σε μια στήλη (απιονιστής) η οποία περιέχει ρητίνη. Η ρητίνη έχει τη ικανότητα να κατακρατεί και να εναλλάσσει ιονισμένα φορτία που υπάρχουν στο νερό. Κατιοντικές ρητίνες χρησιμοποιούνται για δέσμευση κατιόντων (π.χ. Na+, Ca+2, Al+3) ενώ ανιοντικές ρητίνες χρησιμοποιούνται για δέσμευση ανιόντων π.χ. Cl-. Υπάρχουν και μεικτές ρητίνες για δέσμευση όλων των ιόντων (mixed resins). Οι απιονιστές που δεσμεύουν ιόντα ασβεστίου και μαγνησίου ονομάζονται αποσκληρηντές. Με την τεχνική αυτή επιτυγχάνεται μείωση της σκληρότητας η οποία προκαλεί επικαθήσεις σε σωληνώσεις και μηχανήματα πλυσίματος μειώνοντας με τον τρόπο αυτό την αποτελεσματικότητά τους. Η τεχνική είναι ακατάλληλη για απομάκρυνση μικροβίων και χημικών. Εκτός από τους αποσκληρηντές, υπάρχουν και απιονιστές που έχουν την ικανότητα να κατακρατούν ποσότητες νιτρικών φορτίων (απονιτροποιητές) και σιδήρου (αποσιδηροποιητές).

Απόσταξη
Κατά την τεχνική αυτή το νερό θερμαίνεται μέχρι βρασμού και οι ατμοί του ψύχονται και συλλέγονται ως καθαρό νερό. Με τον τρόπο αυτό καταστρέφονται όλα τα μικρόβια ενώ απομακρύνονται μόνο χημικά με σημείο ζέσεως μεγαλύτερο του νερού (π.χ. φθόριο, σίδηρος, νιτρικά). Συχνά χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με φίλτρο ενεργού άνθρακα.

Φίλτρα KDF
Τα φίλτρα KDF αποτελούνται από ένα κράμα ψευδαργύρου και χαλκού, το οποίο έχει την ικανότητα να απομακρύνει ρυπογόνες ουσίες με τη βοήθεια της οξειδοαναγωγής, δηλαδή την ανταλλαγή ηλεκτρονίων με τις ρυπογόνες ουσίες. Το αποτέλεσμα της ανταλλαγής των ηλεκτρονίων είναι η μετατροπή των ρυπογόνων ουσιών σε ακίνδυνες μορφές. Τα φίλτρα KDF είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά στην απομάκρυνση του χλωρίου, του υδρόθειου, του σιδήρου, του μολύβδου, του καδμίου, του αργιλίου του υδραργύρου του αρσενικού και άλλων ανόργανων στοιχείων, ενώ μειώνει εν μέρη τη σκληρότητα του νερού. Το μεγάλο πλεονέκτημα της τεχνικής είναι η μεγάλη αποτελεσματικότητά της στην επεξεργασία νερού υψηλής θερμοκρασίας. Συχνά τα φίλτρα KDF συνδυάζονται με φίλτρο ενεργού άνθρακα στο ίδιο σύστημα.

Άλλα φίλτρα
Α) Φίλτρα Greensand: χρησιμοποιούνται για την απομάκρυνση σιδήρου, μαγγανίου και υδρόθειου. Ενώ είναι ακατάλληλα για την απομάκρυνση μικροβίων.
Β) Κεραμικά φίλτρα: χρησιμοποιούνται για την απομάκρυνση βακτηρίων, παρασίτων αλλά όχι ιών. Για την απομάκρυνση των ιών απαιτείται συνδυασμός με χλωρίωση. Δεν απομακρύνονται χημικές ρυπογόνες ουσίες.

Από τα παραπάνω είναι προφανές ότι η κάθε τεχνολογία ξεχωριστά είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική έναντι συγκεκριμένου ρυπογόνου παράγοντα, αλλά πιθανά αναποτελεσματική έναντι κάποιου άλλου. Για να ξεπεραστεί το εμπόδιο αυτό, τα περισσότερα συστήματα επεξεργασίας νερού είναι συστήματα 2-6 σταδίων, όπου το κάθε στάδιο αποτελεί ξεχωριστή τεχνική, ώστε να εξασφαλίζεται η αποτελεσματικότερη επεξεργασία του νερού. Παράλληλα, το είδος της τεχνικής που επιλέγεται για τον καθαρισμό του νερού εξαρτάται τόσο από το είδος της εγκατάστασης όσο και από τον βαθμό επιβάρυνσης του νερού με ρυπογόνους παράγοντες.

Φιλτρα Νερου - Αιτίες προβλημάτων

Συνήθη αίτια προβλημάτων ποιότητας νερού


      Πρόβλημα                              -                         Αίτια
Coliform Βακτήρια                       -                 Επιφανειακά νερά

         Φθόριο                                 -             Προέρχεται από τη φύση 

        Σίδηρος                                 -             Προέρχεται από τη φύση  

Φυτοφάρμακα, Εντομοκτόνα       -           Τοπικοί ψεκασμοί, γεωργία

        Νιτρικά                                 -                       Λιπάσματα

      Υδρόθειο                                -     Φυσικό αέριο ή από επικίνδυνα βακτήρια που παράγουν θειικά 
  
    Σκληρότητα                             -          Από φυσικά μεταλλικά στοιχεία

 E. Coli Βακτήρια                        -       Aπόβλητα από ανθρώπους ή ζώα (π.χ. κόπρανα)

       Χλώριο                                 -                      Χλωρίωση δικτύων 

        Άλατα                                  -                Προέρχονται από τη φύση

Φιλτρα Νερου - Προβληματα

Δεν είναι τυχαίο ότι ο πλανήτης στον οποίο ζούμε έχει χαρακτηριστεί ως υδάτινος πλανήτης. Δεδομένου ότι το νερό καλύπτει τα ¾ της επιφάνειας της γης, υπάρχει η εντύπωση ότι ποτέ δε θα έχουμε πρόβλημα μ’αυτό το αγαθό. Στην πραγματικότητα οι ποσότητες του νερού που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε είναι πολύ περιορισμένες. Κι αυτό γιατί το 97% του νερού της γης βρίσκεται στους ωκεανούς και είναι αλμυρό.

Μόνο ένα ποσοστό 3% είναι αποθηκευμένο ως φρέσκο νερό και βρίσκεται στις περιοχές των πάγων, στα χιονισμένα βουνά, στα ποτάμια, τις λίμνες και μέσα στη γη. Το φρέσκο νερό που μένει για να καταναλώνουμε καθημερινά είναι περίπου 1%. Αυτό το νερό χρησιμοποιούμε για τη γεωργία, τη βιομηχανία αλλά και τις καθημερινές μας ανάγκες. Για τον άνθρωπο αλλά και για τα ζώα που έχουν στο σώμα τους 60-70% νερό, το αγαθό αυτό είναι απαραίτητο για τη διαβίωση του.

Παρόλα αυτά, οι ανθρώπινες δραστηριότητες έχουν σαν αποτέλεσμα τη ρύπανση του νερού. Ουσίες που ρυπαίνουν το νερό είναι διάφοροι παθογόνοι μικροοργανισμοί, τα απόβλητα των εργοστασίων, τα ραδιενεργά υλικά, τα απορρίμματα, τα γεωργικά λιπάσματα, τα φυτοφάρμακα και άλλα.

Πιο συγκεκριμένα τα κυριότερα προβλήματα στο νερό είναι τα εξής: Βακτήρια π.χ. E. Coli, Coliform, εντερόκοκκοι, λεγιωνέλα και χημικά στοιχεία όπως το Αρσενικό, το Χλώριο, ο Υδράργυρος, το Υδρόθειο, το Φθόριο, ο Σίδηρος, το Μαγγάνιο, τα Νιτρικά, το ασβέστιο και το μαγνήσιο (υπεύθυνα για τη δημιουργία επικαθήσεων, κοινώς άλατα), καθώς και ουσίες όπως τα φυτοφάρμακα, εντομοκτόνα αλλά και πιο απλά όπως ιζήματα, χώμα, αιωρούμενα σωματίδια.